تبیین و سطح‌بندی شاخص‌های کارآفرینی راهبردی

آشفتگی‌های موجود در محیط کسب و کارها منجر به تغییرات غیر قابل پیش‌بینی شده است که از یک طرف باعث ایجاد فرصت‌های جدید برای کسب ارزش و از طرفی دیگر مزیت‌های رقابتی شرکت‌ها را دچار مشکل کرده است و در برخی مواقع منجر به از بین رفتن آن‌ها شده است. در چنین فضایی سازمان‌های موفق و به ویژه شرکت‌های دانش بنیان به دنبال آن هستند که از کارآفرینی راهبردی یعنی بهره‌برداری از مزیت‌های رقابتی فعلی و کشف نوآوری‌هایی که مزیت رقابتی آینده را رقم می‌زنند، به عنوان عاملی در دستیابی به موفقیت استفاده کنند. ضرورت وجود فعالیت‌های مدیریت راهبردی و کارآفرینی به شکل همزمان در قالب کارآفرینی راهبردی منجر به تاثیرگذاری معنادار در موفقیت شرکت، می‌شود. این تحقیق از روش فراترکیب به شناسایی شاخص‌های کارآفرینی راهبردی پرداخته که منجر به شناسایی70 کد، 16 مفهوم و 6 مقوله گردیده است و با استفاده از روش مدلسازی ساختاری تفسیری آنها را سطح‌بندی نموده است نتیجه حاصل از نظرات خبرگان در رویکرد ساختاری تفسیری بدین صورت بوده است که عوامل محیطی در سطح چهارم، عوامل سازمانی، عوامل اقتصادی و عوامل نوآورانه در سطح سوم و عوامل فردی و اجتماعی کارآفرینانه در سطح دوم و در سطح اول فرصت‌ها و قابلیت‌های کارآفرینانه قرار گرفتند.

Identification and Leveling of Strategic Entrepreneurship Indicators

The turmoil in the business environment has led to unpredictable changes that, on the one hand, have created new opportunities to gain value and, on the other hand, have hampered companies’ competitive advantages and, in some cases, led to their disappearance. In such an environment, successful organizations, especially knowledgebased companies, seek to use strategic entrepreneurship, that is, taking advantage of current competitive advantages and discovering innovations that determine future competitive advantage, as a key factor in achieving success. The need for strategic management and entrepreneurship activities simultaneously in the form of strategic entrepreneurship leads to a significant impact on the success of the company, the development of competitive advantages, effective allocation of resources in proportion to current and future activities. This research has used the metacombined method to explain and identify the indicators of strategic entrepreneurship which has led to the identification of 70 codes, 16 concepts and 6 categories and has leveled them using the interpretive structural modeling method. It has been the case that environmental factors at the fourth level, organizational factors, economic factors and innovative factors at the third level and individual and social factors at the second level and entrepreneurial opportunities and capabilities at the first level.