اثر سبک رهبری بر اعتماد در روابط رهبرپیرو

یکی از مولفه های اساسی و مهم در روابط متقابل بین رهبر و پیرو، اعتماد به سبک رهبری مافوق است. لذا هدف پژوهش حاضر، تعیین اولویت اثر هر یک از سبک‌های رهبری بر اعتماد به رهبر و بررسی پیامدهای حاصل از نقش میانجی اعتماد از طریق فراتحلیل پژوهش های موجود در این زمینه است. این پژوهش ازنظر هدف، کاربردی و از منظر ماهیت داده ها کمی است. جامعه آماری پژوهش شامل 257 مقاله معتبر داخلی و خارجی بوده که 76 مورد آن با استفاده از روش قضاوتی وارد فراتحلیل شد و برای تحلیل آن ها از نرم‌افزار cma2 استفاده گردید. نتایج تحلیل نشان داد که از بین 11 سبک رهبری شناسایی‌شده و اثرگذار بر اعتماد به رهبر، بیش ترین اندازه اثر مربوط به: رهبری توانمندساز (0.889)، رهبری تطبیقی (0.835)، رهبری اصیل (0.780) و رهبری اخلاقی (0.704) بود. رهبری تحول آفرین (0.673)، خدمتگزار (0.622)، مشارکتی (0.613)، توزیع شده (0.480)، کاریزماتیک (0.430)، پدرسالارانه (0.290) و تبادلی عمل‌گرا (0.234) در اولویت بعدی قرار دارند. <em>همچنین نتایج فراتحلیل نشان داد که اعتماد به رهبر، به واسطه ایفای نقش میانجی خود در رابطه با سبک رهبری، از اهمیت برخوردار است و  از بین23 متغیر تاثیرپذیر از اعتماد به رهبر، بیشترین اندازه اثر مربوط به: ادراک اثربخشی رهبر(0.701)، تعهد عاطفی سازمانی(0.654)، احساس پتانسیل بالای تیمی(0.626) ،پذیرش و ظرفیت تغییر سازمانی(0.526) و بهزیستی روانشناختی(0.505) بود.