نقش محرومیت احساسی و مصاحبت اجتماعی وتنهایی در سازمان در ایجاد احساس خوشبختی درکار

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین محرومیت احساسی، مصاحبت اجتماعی و تنهایی در سازمان با خوشبختی در کار ضمن بررسی اثر تعدیل کننده کنترل شغلی انجام شده است. این مطالعه از لحاظ هدف کاربردی، از نوع توصیفی و با روش پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری در این مطالعه 212 نفر از کارکنان سازمان های دولتی شهر سمنان است که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند برای تحلیل داده ها، روش حداقل مربعات جزئی و نرم افزار smart pls 2 مورد استفاده قرار گرفت. جهت سنجش روایی از روایی همگرا بهره گرفته شده به منظور برازش پایایی، آلفای کرونباخ مورد استفاده قرار گرفت و ضریب آن برای تمام سازه های پژوهش بیشتر از 0.7 می باشد. نتایج نشان می دهد که محرومیت احساسی بر تنهایی در سازمان تاثیر مثبت و معناداری دارد اما  مصاحبت اجتماعی تاثیر منفی و معناداری در میزان احساس تنهایی کارکنان می گذارد. نتایج پژوهش اثر مثبت و معنادار تنهایی و احساس خوشبختی در کار را تایید کرد. همچنین تنهایی در سازمان رابطه میان محرومیت احساسی و حس خوشبختی را میانجی گری می کند، ولی رابطه میان مصاحبت اجتماعی و حس خوشبختی را میانجی گری نمی کند. با این وجود، کنترل شغلی رابطه میان تنهایی در سازمان و حس خوشبختی را تعدیل می کند.

Investigating the Role of Emotional Deprivation, Social Companionship and Loneliness in the Organization in Creating a Sense of Wellbeing in Work

The purpose of this study was to investigate the relationship between emotional deprivation, social companionship and loneliness in organization with wellbeing in work while examining the effect of job control moderator. This study was applied in a descriptive and surveyed manner. The statistical population of this study was 212 employees of public organizations of Semnan who were selected through Accessible sampling. Structural equations’ modeling was used to analyze research data with SmartPLS software. To assess the validity of convergent validity, the software was used and the cronbach alpha was used to fit the reliability, and its coefficient for all research structures was more than 0.7. The results show that emotional deprivation has a positive and significant effect on loneliness in organization, but social Companionship has a negative and significant effect on the level of employee loneliness. The results of the research confirmed the positive and significant effect of loneliness and wellbeing in work. Also, loneliness in the organization mediates the relationship between emotional deprivation and wellbeing, but does not mediate the relationship between social companionship and wellbeing. Nevertheless, job control modifies the relationship between loneliness in organization and sense of wellbeing.