مدیریت دولتی و ضرورت تقویت زیرساخت های اخلاقی

ضرروت توجه به اخلاقیات در مدیریت دولتی ، پژوهش ها و مطالعات متعددی بدنبال داشته است . بی گمان تقویت اخلاقیات در بخش عمومی می تواند نقش مهمی در بهبود کیفیت خدکات ارائه شده از سوی سازمانهای عمومی و افزایش مشروعیت این سازمان ها درانظار عمومی ایفا کند . در این مقاله سعی شده است تا ضمن تبیین مفهوم اخلاق در مدیریت دولتی و ضرورت توجه به آن در خدمات عمومی ، چارچوبی برای ارزیابی زیر ساخت های اخلاقی ارائه شود . در خاتمه نیز به چگونگی تقویت زیر ساخت های اخلاقی و نتیجه گیری از مباحث پرداخته شده است . اخلاقیات از جمله موضوعاتی است که اندیشمندان مدیریت دولتی از سالها پیش به اهمیت و نقش آن در ساختار نظام اجتماعی پی برده و با انجام مطالعات و پژوهش های گوناگون در تلاش هستند تا پاسخی برای مسائل اخلاقی بیابند و سازو کارهایی به منظور تقویت اخلاقیات در بخش دولتی ارائه دهند .در این راستا اندیشمندانی نظیر گاوتروپ استفاده از تئوری سیستم ها را به عنوان مبنایی برای طراحی مجدد ساختارهای سازمامی آن گونه مسائل اخلاقی مدنظر قرار گیرد رامورد بررسی قرار داده اند . فردریش و موشر به نقش حرفه گرایی در بوروکراسی و ایجاد مجموعه ی مناسبی از ارزش درون بوروکراسی اشاره کرده اند . لاوی به بحث پیرامون نقش نظارتی قوه مقننه در بیشتر فعالیتهای اداری به عنوان ابزاری برای محدود کردن گزینه های انتخابی بورکرات ها پرداخت ، مارشال دیماک از وفاداری، صداقت، فروتنی و سایر ویژگیهای شخصیتی که در ارائه ی خدمات موثر و رضایت بخش نقش دارند صحبت به میان آورد و استیفن بیلی ویژگیهای اخلاقی همچون خوش بینی ، جرات، انصاف و خیر خواهی را مطرح کرده است . سایر اندیشمندان مدیریت دولتی همچون فدریکسون ، روهر ، اشمیت ، دوبل ، کوپر و و ارویک نیز دیدگاههای گوناگونی در زمینه یاخلاقیات سازمانی ابراز داشته و منابع تشکیل دهنده ی معیارای اخلاقی مدیریت دولتی را از جوانب مختلفی مورد مطالعه قرار داده اند .