بررسی رابطهی هوش راهبردی و رهبری تحول آفرین مدیران در رسانه ملی

هدف تحقیق حاضر بررسی رابطه هوش راهبردی و رهبری تحول آفرین مدیران میانی واحدهای ستادی رسانه ملی است. برای این منظور چهارچوب نظری قابلیت هوش راهبردی توسط مرکز مدیریت دولتی (2007) در مورد هوش راهبردی مشتمل بر پنج بُعدِ تبیین محیط عملیات جاری، جهت‌گیری برای شکل‌دهی به آینده، فراگیری پیچیدگی و مفهوم سازی نتایج، دستیابی به نتایج راهبردی، درک و به کارگیری توانمندسازهای رهبری راهبردی ارایه شده است وهمچنین نظریه بسوآولیو (1996) در مورد رهبری تحول‌آفرین مورد استفاده قرار گرفته است. که شامل چهار بعد نفوذآرمانی، ترغیب ذهنی، انگیزش الهام بخش و ملاحظات فردی است. در این راستا با تدوین یک فرضیه اصلی و پنج فرضیه فرعی سعی شده است رابطه‌ هوش راهبردی و رهبری تحول‌آفرین در رسانه ملی که دارای ماهیتی راهبردی و دایماً در حال تغییر و تحول واکاوی گردد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده از طریق پرسشنامه در سطح معناداری01/0 بیانگر وجود معناداری ابعاد هوش راهبردی با رهبری تحول آفرین مدیران میانی رسانی ملی است.