اهداف آمریکا در جنگ با عراق (2003)‌ با تطبیق در دو مقطع زمانی قبل و بعد از آن

متعاقب حمله به برج‌های سازمان تجارت جهانی در 11 سپتامبر 2001، سیاست خارجی آمریکا دچار چرخشی اساسی از راهبرد بازدارندگی (1990-1945) و ابهام راهبردی (1990-2001) به راهبرد حمله «پیش‌دستانه» و جنگ «پیشگیرانه» گردید. آمریکا برای حمله به عراق بر مسئله جنگ‌افزارهای ویژه کشتارجمعی انگشت گذاشت و بر این نکته تاکید کرد که عراق نه‌تنها رژیم صهیونیستی و دیگر هم‌پیمانان آمریکا را در منطقه تهدید می‌کند، بلکه منافع حیاتی آمریکا در غرب آسیا را به خطر می‌اندازد. بااین‌حال، اندیشه (پسا نظم نوین جهانی) دیدگاهی تکاملی در قیاس با (نظم نوین) است که سمت‌گیری سیاست خارجی ایالات‌متحده را تهاجمی و رادیکال و مبتنی بر راهبرد (حمله پیش‌دستانه) یا (جنگ پیشگیرانه) نموده است که خود به رهنامه خاصی در عرصه سیاست خارجی آمریکا تبدیل شد. در این تحقیق، دیدگاه‌ها و نظریات آمریکا در جنگ با عراق 2003 با تطبیق در دو مقطع زمانی قبل و بعد از آن بررسی می‌گردد. نوع تحقیق کاربردی توسعه‌ای با حجم نمونه 20 نفر به‌صورت تمام شمار و هدفمند انجام‌شده است. برای دستیابی به دیدگاه‌های (پارادایم) آمریکا با استفاده از آمار و پارامترهای توصیفی (آزمون ‏کای دو) به تایید عوامل احصاء شده اقدام گردید. ساقط کردن رژیم بعث که از مدت‌ها پیش، از نفوذ مستقیم آمریکا خارج‌شده بود، جلوگیری از ظهور و نیز کنترل قدرت‌های رقیب درصحنه سیاست بین‌الملل با اتکا بر رویکرد نظامی محور، تلاش برای تحقق هژمونی آمریکا، کامل نمودن محاصره سیاسی و نظامی ایران و فشار جهت خودداری از حمایت محور مقاومت توسط جمهوری اسلامی ایران، از نتایج این پژوهش است. در حمله آمریکا به عراق علاوه بر کشتار بی رحمانه مردم عراق (نظامی و غیرنظامی) تعداد کثیری از نیروهای نظامی خودش کشته شد و ازلحاظ اقتصادی هم با صرف حدود یک تریلیون دلار، ضربه بزرگی به اقتصاد و بودجه آمریکا وارد شد. ازلحاظ مدیریت صحنه عملیات هم با خشونت ها و بی رحمی نظامیان امریکا علیرغم شعار امریکا مبنی بر دموکراسی و حقوق بشر، چهره تنفرآمیز و خشونت‌آمیز آمریکا برای سازمان‌های بین المللی و جهان نمایان گردید. همچنین به‌کارگیری سلاح های اورانیوم ضعیف شده، فسفر سفید و بمب خوشه ای عدم پایبندی امریکا به قوانین و مقررات بین المللی را ثابت کرد. درنهایت امریکا به علت اشتباه محاسباتی در راهبردها با وضعیت نامساعد و ناخوشایندی عراق را ترک کرد.

Military Doctrine Formulation and Development Pattern of Armed Forces of the Islamic Republic of Iran

The military doctrine formulation and development pattern that provides coherence and coordination in the formulation and development of a military doctrine has been the constant concern of senior commanders and decisionmakers at the top levels of the armed forces. Therefore, the aim of this research is to design a pattern for formulation and development of the military doctrine of Armed Forces of The Islamic Republic of Iran (A.F.I.R.I.) and this research seeks to answer the question that “which is the pattern of formulation and development of the military doctrine of Armed Forces of The Islamic Republic of Iran (A.F.I.R.I.)?”. This research is applieddevelopmental research and its approach is mixed. The case study method has been used for determining of dimensions, factors and subfactors. In this research, first, the existing patterns of military doctrine formulation and development in the country were studied. Subsequently, a native pattern was designed and presented with a comparative study of internal patterns and external patterns of the selected countries. Interviews were conducted with eight experts in order to enrich the theoretical basics and use of internal experiences. Then, a questionnaire was used to evaluate and validate the prepared conceptual pattern. To answer the questionnaire, 30 experts were referred. The result of this research is the military doctrine formulation and development pattern of Armed Forces of The Islamic Republic of Iran (A.F.I.R.I.) including 5 dimensions, 14 factors and 47 subfactors that can be used to prepare the the military doctrine of Armed Forces of The Islamic Republic of Iran (A.F.I.R.I). These five dimensions include: data collection, design, production, implementation, and feedback.