تدابیرو راهکارهای پدافندغیرعامل درحفاظت از زیرساخت های حیاتی جمهوری اسلامی ایران

زیر ساخت‌ها در حوزه اداره کشورها دارای اهمیت بسیار زیادی هستند و می‌توانند اداره امور مردم را در شرایط عادی و تهدید ساماندهی کنند. تجارب حاصله از جنگ های گذشته موید این نظر است که کشور مهاجم در جهت در هم شکستن اراده ملت و توان کشور مورد تهاجم با اتخاذ استراتژی انهدام مرکز ثقل توجه خود را صرف بمباران مراکز حیاتی، حساس و مهم می نماید. بر اساس مدل های اولیه جنگ مدرن، اصلی ترین و مهم ترین اهدافی که در جنگ‌ها ممکن است به سرعت مورد حمله قرار گرفته و آسیب ببینند مراکز حیاتی کشور است. انجام اقدامات پدافند غیرعامل در جنگ های نامتقارن امروزی در جهت مقابله با تهاجمات خصمانه و تقلیل خسارات ناشی از حملات هوایی، زمینی و دریایی کشور مهاجم، موضوعی بنیادی است که وسعت و گستره آن تمامی زیر ساخت ها و مراکز حیاتی و حساس نظامی و غیر نظامی، سیاسی، ارتباطی، مراکز هدایت و فرماندهی و جمعیت مردمی کشور را در بر می گیرد. هدف این تحقیق ارائه تدابیر و راهکارهای پدافند غیر عامل جهت حفاظت از زیرساخت های حیاتی جمهوری اسلامی ایران می باشد. روش پژوهش درتحقیق حاضر با رویکردی آمیخته(کمی وکیفی) واستفاده از روش اسنادی و پیمایشی است و گردآوری اطلاعات با استفاده از روش‌های مطالعه‌ کتابخانه‌ای  و تحقیقات میدانی صورت گرفته است.درنتیجه این تحقیق 6 زیرساخت حیاتی کشور شناسایی و معرفی گردید.و همچنین 7 تهدید فراروی زیرساخت های حیاتی جمهوری اسلامی ایران و 9 راهکار اجرایی پدافند غیر عامل جهت حفاظت از زیرساخت های حیاتی در برابر تهدیدات مرتبط ارائه گردیده است.

Adopt passive defense strategies to protect the critical infrastructure of the Islamic Republic of Iran

Passive defense measures in today’s asymmetric warfare to counter hostile offenses and reduce the damage caused by air, ground and sea offensive by the invading country are fundamental to the extent and scope of all critical and critical military and civilian infrastructures and centers. It covers the political, communication, command and command centers, and the country’s population. Infrastructures are very important in the administration of countries and can organize people’s affairs in normal conditions and under threat. Special infrastructures are infrastructures that control several other infrastructures and when damaged, their associated infrastructures are also damaged, and are also linked to the interests of the survival of the system and sovereignty. According to the early models of modern warfare, the main and most important targets in wars that may be rapidly attacked and damaged are the vital centers of the country. The purpose of this research is to present nonoperational defense measures and strategies to protect the critical infrastructure of the Islamic Republic of Iran. The research method in this study is a mixed (quantitative and qualitative) approach using documentary and surveying methods and data collection through library study methods (through the study of letters, books and articles using authentication method and valid websites) And field research (preparation and distribution of questionnaires among experts and statistical community experts). As a result, 6 critical infrastructures of the country were identified and introduced, and 9 passivedefensive executive strategies were identified and Operator to protect critical infrastructure against threatse is provided.