تبیین و اولویت بندی شاخص های همگرایی بخش های دفاعی و غیردفاعی

هدف پژوهش حاضر دستیابی به تبیین شاخص های همگرایی بخش های دفاعی و غیردفاعی و اولویت بندی آنها است. پس از بیان مفاهیم همگرایی و انواع آن، نظریه های همگرایی بین بخش های دفاعی و غیردفاعی مطرح و با انجام مطالعه تطبیقی، در نهایت جمع بندی و نتیجه گیری می گردد. این پژوهش به روش توصیفی از نوع همبستگی انجام شده است. جامعه آماری آن، 32 نفر از متخصصان فعال در این حوزه هستند که با روش تمام شمار به عنوان نمونه آماری نیز انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده‏ها و بر اساس ابعاد و مدل پژوهش از پرسشنامه به عنوان ابزار اصلی استفاده گردید. برای بررسی و یافتن پاسخ سوال های تحقیق از آزمون های رتبه بندی فریدمن، تحلیل عامل اکتشافی استفاده گردید. داده های گردآوری شده با نرم افزار اس پی اس اس تجزیه و تحلیل شدند. با توجه به شاخص های همگرایی و نتایج آزمون انجام شده و رتبه بندی فریدمن، بالاترین امتیاز به «پویایی» و کمترین امتیاز به «رسوم» مربوط می شود. در عامل اکتشافی و استخراج عامل ها، کمترین اشتراکات توجه به اعتماد متقابل و بیشترین آن نوآوری در فناوری 0.923 می باشد. در چرخش عامل ها 12 عامل و در مجموع 83.799 واریانس را به خود اختصاص دادند. در نتیجه گیری، شاخص ها در دو دسته بندی بافتارها و نیازهای مشترک و ظرفیت های لازم جهت ایجاد همگرایی تقسیم بندی گردیدند که در دسته اول، اهداف مشترک و رسوم و در حالت دوم پویایی و تصمیم گیری مشترک بیشترین و کمترین اولویت را به خود اختصاص دادند.

Presenting a Strategic Model for defence knowledge anagement of the Armed Forces of the Islamic Republic of Iran

The Supreme Commander of the Armed Forces stressed, in the statement of the second phase of the Revolution, the need to erupt the fountain of science and cross the current frontiers of knowledge. Achievement of this important goal in the field of defense requires a model that explains the components affecting defense knowledge management and their relationship, with a systemic approach. Therefore, the questions of the current research were formulated in a form to make the aims of the research possible. The conceptual model made within the theoretical framework was designed based on library studies and the ideas of the scholars. The questionnaire was produced relying on the components of the model and it was distributed through a snowball process. The final model of the research was evaluated using Structural Equation Modeling. The values of the Factor Loading of the selected variables (6 microsystems, 21 megadimensions and 57 principal components) indicate the desirability of the components and the resulting path coefficients confirm the relationship between them. Finally, some suggestions have been made for IRI Armed Services based on the results of the research.