اسلام گرایی: نقش سیاسی جنبشهای اسلام گرا در خاورمیانه

پدیده اسلام گرایی، در دو دهه اخیر، یکی از مهمترین متغیرهای مورد توجه کشورهای مختلف جهان ، به ویژه کشورهای غربی ، بوده است . شیرین هانتر در این مقاله تحقیقی، نظریات موجود درباره خیزش اسلام گرایی در خاورمیانه را ذیل دو عنوان (نو جهان سومی ها ) و (نو شرق شناسان )جای می دهد. طبق توضیح او ، گروه نخست امکان مصالحه بین اسلام گرایان و غرب را قابل تصور و دست یابی می داند، در حالی که گروه دوم عدم امکان مصالحه و بحث (برخورد تمدنها )را پیش می کشد ، زیرا نوعی تفاوت ذاتی میان ارزشهای غربی و ارزشهای اسلامی مشاهده می کند . اسلام گرایی در خاورمیانه ، به نظر نویسنده ، هم متاثر از ویژگیهای ذاتی دین اسلام بوده و هم ناشی از شرایط خاص سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و بین المللی . از این رو جنبشهای اسلام گرا موضع گیری یکسانی در قبال غرب ندارند. از دید هانتر ، غرب از کسب قدرت سیاسی توسط اسلام گرایان به شدت نگران است ، ولی در واقع ، اگر آنان به قدرت برسند با مشکلات و کمبودهای فراوانی روبه رو خواهند شد و لذا چاره ای ندارند جز آنکه با غرب کنار بیایند. او مهمترین مشکل غرب در سالهای آینده را فراهم آوردن راهکاری دو وجهی می داند که از سویی به مهار اسلام گرایان بینجامد و از سوی دیگر با آنان به گفتگو بپردازد .