ریشه های فرهنگی بحران هم گرایی در افغانستان

واگرایی گروههای مجاهدین پس از خروج نیروهای شوروی و وقوع جنگهای خانمانسوز داخلی میان آنان ، افغانستان را با پیامدهای منفی زیادی روبه رو کرد . این پیامدها محدود به مرزهای داخلی نمی شد و دامنه آن ، کشورهای همسایه و حتی قدرتهای بزرگ رانیز فرا گرفت . این بررسی در نظر دارد به مطالعه این موضوع از نظر باورها ، اعتقادات و ارزش های مردم و گروههای سیاسی افغانستان در مقوله حکومت ، قدرت، سیاست و نقش گروهها ، اقوام و مذاهب بپردازد و سعی نماید تا ارتباط میان ارزشهای سیاسی و رفتار افراد و گروههای سیاسی را بررسی کرده و نشان دهد که چگونه باورهای کوچک اندیش و محدودنگر به فاجعه ملی انجامیده و یک ملت را در آستانه فروپاشی کامل قرار خواهد داد. پایه و اساس وحدت ، وفاق و همبستگی ملی بر نوع سازندگی و توسعه است . جامعه ای که در آن افراد . گروهها و اقشار مختلف اجتماعی با وحدت و همدلی امکانات خود را به سوی فردای بهتر و امیدوارتر بسیج کنند ، دیر یا زود موفق خواهند شد ، اما اگر این تلاشها به سوی دشمنی، تخریب و خصومت هدف گیری شوند ، همگی از پای در آمده و نابود خواهند شد . در این فرصت مجال بررسی تفصیلی پدیده وفاق و هم گرایی وجود ندارد، لذا سعی خواهد شد که تنها به توضیحات مفهومی پیرامون مفهوم هم گرایی و واژه های نزدیک به آن و محورهایی که می تواند باعث وحدت و همبستگی یک جامعه شود ، اکتفا گردد.