تاثیر سیاست خارجی ترکمنستان بر اقتصاد آن

جمهوری ترکمنستان پس از استقلال، بی طرفی دائم را به عنوان استراتژی سیاست خارجی اعلام نمود. در فاصله سال های 1991ـ 2001 این استراتژی به نحوی اعمال می گردید که به تقویت پایه های حکومت نیازاف منجر شود. اما تحولات پس از 11سپتامبر2001 شرایط ویژه ای را در نظام بین الملل و مناسبات منطقه ای به وجود آورد. کشورهای آسیای مرکزی از جمله ترکمنستان بیش از سایر دولت ها تحت تاثیر دگرگونی های نظام بین الملل قرار گرفتند.با حمله آمریکا به افغانستان (2001)، عشق آباد الگویی متعارف تر از استراتژی بی طرفی را به نمایش گذاشت و با روی کار آمدن محمداف در سال 2006 روند تغییرات در سیاست خارجی ترکمنستان شدت یافت. با توجه به نکات فوق، مقاله پیش رو در صدد پاسخ به این سوالات است که روند تغییرات در سیاست خارجی ترکمنستان چگونه بوده است؟ و پیامدهای اقتصادی این تغییرات چیست؟ «سیاست خارجی ترکمنستان تا سال 2001 مبتنی بر انزواطلبی بود. اما بعد از 11 سپتامبر 2001، استراتژی بی طرفی منفی توسط نیازاف در پیش گرفته شد. سپس با روی کار آمدن محمداف استراتژی بی طرفی فعال اتخاذ شد که به رشد اقتصادی ترکمنستان در ده سال اخیر انجامیده است.»