تاثیر مولفه‌های موازنه نرم چین و روسیه بر هژمونی ایالات‌متحده آمریکا

ویژگی های نظام بین الملل پساجنگ سرد و تبیین هژمونی ایالات‌متحده صرفا متاثر از تغییر ساخت قدرت نیست، بلکه عملکرد کارگزاران و بازیگران نیز در شکل دهی به اصول و مبانی این دوران نقش قابل‌توجهی را ایفاء می نماید. در این راستا، انجام اقدامات ضدهژمونیک نظیر حادثه 11 سپتامبر 2001 و نقش آفرینی بازیگران چالشگر منطقه ای روحیه تقابل با قدرت هژمون را افزایش داد و زمینه را برای ابراز وجود قدرت های نوظهوری فراهم نمود که وضعیت کنونی نظام بین الملل را به سوی تکچندقطبی سوق داده اند. در این میان، قدرت یابی چین در عرصه اقتصادی و تاثیرگذاری بر نظام بین الملل از یک‌سو و تلاش روسیه به منظور حفظ حوزه نفوذ خود در سطح منطقه ای و به تبع آن تقابل با یک‌جانبه‌گرایی هژمون از سوی دیگر منجر به طرح این سوال شده است که مهم‌ترین مولفه‌های موازنه نرم چین و روسیه کدام هستند و این مولفه‌ها چه تاثیری بر هژمونی ایالات‌متحده دارند؟ فرضیه تحقیق این است که مولفه‌هایی نظیر مشروعیت زدایی از هژمون، تقویت قدرت اقتصادی، عدم پذیرش سرزمینی و بهره گیری از سازمان های فرامنطقه ای نظیر بریکس مهم‌ترین مولفه های موازنه نرم چین و روسیه به شمار می روند که به دلیل تاکید بر مقابله غیرمستقیم با هژمون و ائتلاف موازنه گر علیه قدرت برتر می توانند، ایالات‌متحده آمریکا را با چالش مواجه سازند. این مقاله با استفاده از روش تحقیق توصیفی تحلیلی و گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای، منابع فضای مجازی و آمار و ارقام به ارزیابی مولفه های موازنه نرم چین و روسیه در زمینه قدرت اقتصادی، بهره گیری از بریکس و اقداماتی نظیر مشروعیت زدایی از هژمون، عدم پذیرش سرزمینی و جلوگیری از کارآیی ایالات متحده در مناطق حساس جغرافیایی موفقیت قابل توجهی داشته و توانسته اند هژمونی ایالات متحده را تحت تاثیر اقدامات خود قرار دهند.