راهبردهای سیاست خارجی چین و ژاپن در آسیای مرکزی
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
دهشیری محمدرضا ,نشاسته سازان محمدحسین
|
|
منبع
|
مطالعات آسياي مركزي و قفقاز - 1396 - شماره : 97 - صفحه:71 -100
|
|
چکیده
|
آسیای مرکزی به دلیل برخورداری از منابع زیرزمینی و طبیعی همواره مورد توجه قدرت‌های منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای بوده است. با دقت در راهبردهای سیاست خارجی چین و ژاپن میان سال‌های 2012 تا 2016 در منطقه آسیای مرکزی مشخص می‌شود از یک طرف، چین دارای منافع اقتصادی، امنیتی، انرژی و ژئوپلیتیک در منطقه است و از طرف دیگر، ژاپن منافع اقتصادی، انرژی و اهداف بلندمدت بین‌المللی و منطقه‌ای را دنبال می‌کند. سوال اصلی در این مقاله این است که چین و ژاپن چه منافع و راهبرد‌هایی در منطقه دارند و در سیاست‌های بلندمدت خود در چه عرصه‌هایی با یکدیگر افتراق کارکردی دارند؟ فرضیه تحقیق این است که راهبرد چین استفاده از قدرت رو به رشد اقتصادی و قدرت سیاسی خود در منطقه آسیای مرکزی به‌ویژه از طریق سازمان همکاری‌های شانگهای است در حالی که ژاپن از طریق کمک‌های حمایت‌گرانه در قالب همیاری توسعه رسمی و چندجانبه‌گرایی سیاسی همچنین استفاده از ظرفیت‌های خود در سازمان‌های منطقه آسیا_ پاسیفیک مانند همکاری اقتصادی آسیا_ پاسیفیکیا نهاد‌های سازمان ملل مانندبرنامه توسعه ملل متحدبهره می‌برد. روش تحقیق در این مقاله توصیفی تحلیلی است و نگارش آن با استفاده از منابع کتابخانه ای و فضای مجازی می‌باشد.
|
|
کلیدواژه
|
آسیای مرکزی، قدرت هوشمند، سازمان همکاری شانگهای و همیاری توسعه رسمی
|
|
آدرس
|
وزارت امور خارجه, دانشکده روابط بین الملل, ایران, وزارت امور خارجه, دانشکده روابط بین الملل, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
sir.diplomacy@gmail.com
|
|
|
|
|
|
|