«سخن‌گفتن از خدا» در الهیات دنس اسکوتوس با نگاهی به تاثیر آرای ابن‌سینا

در عرصه معارف معاصر به طور عمده ذیل مباحث زبان دین مطرح » سخن گفتن از خدا « مبحثمی شود. یوهانس دنس اسکوتوس تحت تاثیر فیلسوف برجسته اسلامی ابن سینا و بر مبنای باور بهبه زبان اشتراک معنوی در سخن گفتن از خدا قایل است. اسکوتوس بحث ،» وجود « اشتراک معنویِاز زبان مشترک معنویِ دین را ذیل تقسیم معرفت انسان به خدا، به معرفت طبیعی و معرفترا کامل ترین مفهومی می داند که انسان در مرتبه » موجود نامتناهی « فراطبیعی مطرح نموده، مفهوممعرفت طبیعی )عقلی( می تواند از خدا داشته باشد و به وسیله آن از خدا سخن گوید، لیکن معرفتحقیقی )معرفت به دور از هرگونه نقص و ابهام( به خدا و باورهایی از قبیل تثلیث، تجسد و ... درمسیحیت را تنها از طریق معرفت فراطبیعی آن هم فقط از نوع معرفت وحیانی ممکن می داند و در اینموضع، رویکردی ایمان گرایانه را اتخاذ می کند؛ اگرچه در عین حال، ارایه استدلال عقلی و برهان بربرخی داده های وحیانی درباره خدا را تایید می کند. مقایسه دیدگاه های اسکوتوس و ابن سینا در بحثاز معرفت فراطبیعی، نشان دهنده همانندی ها و ناهمانندی های تفکرِ این دو فیلسوف در عقل گرایی وامکان سخن گفتن از حقایق وحیانی است.