عناصر افلوطینی در اندیشه ابن سینا در تبیین بعضی از

بحث انتساب صفات به خدا و چگونگی و چرایی آن از دغدغ ههای جدی دو حوزهکلام و فلسفه است. این مساله در بخش الهیات به معنای اخص، شکل جد یتری بهخود م یگیرد؛ زیرا این بحث از یک سو به موضوع مد لهای آفرینش ارتباط پیدام یکند و از سوی دیگر ایده خدا را در نزد معتقدان واضح م یسازد. اب نسینا فیلسوفمسلمان با هر دو دغدغه به این بحث پرداخته و از این حیث شبیه افلوطین فیلسوفتاثیرگذار مغرب زمین عمل نموده است. تا آنجا که وقتی سخن از مد لهای آفرینشنظریه صدور به میان م یآید، افلوطین از غرب و اب نسینا از شرق در اذهان تداعیم یشود. این مقاله در پی آن است تا نشان دهد که در تبیین نظریه صدور اب نسیناکدامیک از صفات خدا به کار م یآیند و در نمونه افلوطینی آن از چه صفاتی تحذیرم یشود و اب نسینا در این مساله و انتساب بعضی از صفات به خدا تا چه اندازه متاثراز مدل افلوطینی است. با بررسی پار های از باورها و اعتقادات فارابی فارابی بهعنوان واسطه انتقال برخی از مفاهیم افلوطینی به اب نسینا معلوم م یشود که باوجود شباه تهای کلی میان افلوطین و اب نسینا در مورد بعضی صفات علت اولی ومدل صدور موجودات از او، تفاو تهای اساسی میان این دو فیلسوف وجود دارد کهنمونه آن توجیه اب نسینا از صدور بر اساس انتساب صفات عقل، وجود و حیات بهخدا است که افلوطین در نظریه خود از آنها تحذیر م یکرده است.