مفهوم سازی موضوع علم و کارکرد آن نزد ابن سینا و ابن رشد

حکمای مسلمان در عل مشناسی فلسف ی منطقی موضوع عل م را عبارت از چیزیم یدانند که در آن علم، پیرامون عوارض ذاتی آن بحث م یشود. دغدغه حکما از ارای هاین تعریف انسجا مبخشی به مسایل یک علم، تمایز علوم از یکدیگر و ارای ه ملاکیبرای طبق هبندی علوم بوده است. موضوع علم معیار تقدم و تاخر بالذات و پیشی وپسی از حیث شرافت و استحکام نیز تلقی شده است. بحث تعریف موضوع علم ونقش آن ریشه در آثار ارسطو دارد و نزد فارابی به مرتب های از کمال م یرسد. اما اوجتوسعه و انسجام آن در فلسفه اب نسینا حاصل شده است. اب نرشد ب یتوجهی عامدانهو موکدی به دستاوردهای شی خالرییس نشان م یدهد؛ ولی این الگوی عل مشناسیسینوی بود که تاثیر خود را بر بسیاری از دانشمندان مسلمان با دو رو یآورد فلسفی منطقی و ریوس ثمانیه به جا گذارد