مفهوم شناسی واژه «نفحه» بر اساس آیۀ 46 سورۀ انبیاء

واژه شناسی از نخستین و موثّرترین گام‏ها در تفسیر قرآن است. با جست‏وجو در کتاب‏های لغوی و روایات، می توان کاربردهای متفاوتی برای واژه «نفحه» در نظر گرفت. گوهر معنایی این واژه، وزش باد ملایم است که با واژه «نفخ» هم معنا می گردد؛ اما آنچه در تفاسیر و کتاب‏های لغوی به عنوان واژه جایگزین برای آن ذکر شده است، واژه «لفح» است که در دایره معنایی واژه«نفحه»، جایگاه با ارزشی دارد، تا جایی که برخی، این دو کلمه را در اصل، یکی دانسته، معتقدند که واژه «لفح» به تصحیف ضبط شده است. آنچه این نوشتار با روش توصیفی- تحلیلی به دنبال آن است، تبیین بهتر این واژه در کتاب‏های لغوی، تفاسیر و کتاب‏های روایی موجود است که برطبق این منابع، سه نتیجه مهم قابل ذکر است: 1- واژه نفحه، تنها بیانگر کوچکی و خردی است. 2-این واژه دربارۀ حرارت نیز به کار می‏رود و از این رو، با واژه لفح هم معناست. 3-استعمال این واژه دربارۀ عذاب به صورت مجازی است.