ارتباط معنایی اسمای حسنای خداوند در فواصل آیات با محتوای آن‌ها

فاصله به معنای پایانۀ آیات است .برخی خاورشناسان مغرض با استناد به اسمای حسنای خداوند در فواصل برخی آیات، این شبهه را مطرح و ادعا نموده‌اند که قرآن کریم مجموعه جملاتی است پراکنده که بدون هیچ نظم و هماهنگی در کنار هم قرار داد ه شده است. تامل و تدبر در اجزای کلام الهی از جمله اسمای حسنای الهی در فواصل آیات، ارتباط محکم و شگفت‌انگیز آن‌ها را با محتوای آیات تایید می‌نماید. البته در بسیاری از موارد این ارتباط روشن و آشکار است، ولی در برخی آیات کشف این ارتباط به تامل و تدبّر نیاز دارد. حتّی دقت و تامل در محتوا و سیاقِ آیات شبیه به هم و همگون که فواصل متفاوتی دارد بیانگر نکات و ظرافت‏هایی است که خود بر زیبایی وشگفتی و اعجاز قرآن می‏افزاید. افزون بر این، ترتیب و چینش این نام‌ها در فواصل و تقدیم برخی بر برخی دیگر نیز همراه با نکات بلاغی و زیبایی و ظرافت می‌باشد که این نیز خود بخشی از اعجاز بیانی قرآن است