زیرساخت‌های اخلاق بندگی دراصول کافی

مجموعه صفات نفسانی و آدابِ رفتار، و مقرراتی که تنظیم‌کننده رابطه بنده باخداست، اخلاق بندگی می‌باشد، که هم فضایل و هم رذایل را دربر می‌گیرد.اخلاق بندگی دارای اصولی بنیادی است، که اگر رابطه انسان با خدا، برجهات ارزشی و مثبت آن استوار باشد، فضیلت محسوب شده، موجب سعادت و کمال وی است، و اگر بر ابعاد منفی آن؛ یعنی پایه‌های ضدارزشی استقرار یابد، رذیلت به شمار آمده، موجب انحطاط و سقوط وی خواهد شد.در مقاله حاضر، اساسی‌ترین زیرساخت‌های اخلاق بندگی، در دو بخش ارزش‌ها و ضدّ ارزش‌ها، بررسی گردیده و با استناد به روایات اصول کافی نشان داده شده است که دستیابی به خوشبختی واقعی، تنها از راه رسیدن به‌خدا و برقراری ارتباط مبتنی بر پایه‌های اصولی معرفی شده در روایات اسلامی امکان پذیراست.