راهبردهای ایجاد انگیزش معنوی بر اساس لذت‌گرایی و رنج‌گریزی از دیدگاه قرآن ( با رویکرد سازمانی)

دستیابی به معنویت سازمانی نیازمند انگیزۀ معنوی در کارکنان است. مدیران، برای ایجاد انگیزش معنوی در کارکنان، ناگزیرند به گرایش‌های درونی آنان توجه کنند؛ چراکه ارزش‌های معنوی با گرایش‌های انسان عجین است. هدف نخست این جستار، تدوین بخشی از راهبردهای قرآن در ایجاد انگیزش معنوی است که از گرایش انسان به لذت‌جویی و رنج‌گریزی حاصل می‌شود. نیز هدف دوم یافتن روش‌های مطلوب قرآنی برای عملیاتی کردن این راهبردها در حد امکان است. در پژوهۀ پیش‌ رو که از روش تفسیر موضوعی استنطاقی استفاده می‌گردد، به منظور استنتاج هر راهبرد و روش‌های اجرای آن، از الگوی منطقی«ویلیام فرانکنا» بهره‌گیری می‌شود. در این الگو از دو نوع گزارۀ هنجارین و واقع‌گرا در یک فرایندِ استنتاج منطقی استفاده می‌گردد. دستاورد کاربست الگوی روشی مذکور بر مبنای گرایش به لذت‌، استخراج راهبردهای تبیین لذت‌بخشی معنویات، برجسته‌سازی لذت‌های اخروی، رعایت اصل لذت‌بخشی در انتقال مفاهیم معنوی و ارتقای ذائقۀ لذت‌خواهی در کارکنان؛ و بر مبنای رنج‌گریزی، استخراج راهبردهای انذار و تسهیل امور معنوی است.

Strategies to Create Spiritual Motivation Based on Human Hedonism and Suffering Aversion; Qur’an Perspective

Achieving organizational spirituality requires spiritual motivation in employees. Managers have to pay special attention to human inner tendencies in order to create spiritual motivation because spiritual values ​​are intertwined with human instincts. The purpose of this article is to formulate that part of the Holy Qur’an strategies in creating spiritual motivation which are obtained from man’s innate tendency to seek human hedonism and suffering aversion. This article also seeks to implement these strategies as much as possible in the organization by finding desirable methods from the Qur’an. In this research, which uses interrogativethematic interpretation method, in order to deduce each strategy and its implementation methods, William Frankena’s logical model has been applied. In this model, normative and realistic propositions are used in a logical inference process. The achievement of using the mentioned methods based on the tendency to pleasure includes strategies for explaining the pleasures of spirituality, highlighting the pleasures of the hereafter, observing the principle of pleasure in transmitting spiritual concepts and promoting the pleasureseeking taste in employees. Strategies for warning and facilitating spiritual matters are also derived on the basis of suffering aversion.