مبانی سنخ‌شناسی در قرآن کریم

«سنخ‌شناسی»یکی از روش‌های تبیین مباحث در علوم مختلف است که از آن به طور گسترده در قرآن کریم استفاده شده است. در این پژوهش به روش توصیفی_ تحلیلی «مبانی» و «اصولی» که قرآن کریم بر اساس آن‌ها سنخ‌ها را تعریف و از یکدیگر متمایز کرده، بررسی شده است. قرآن کریم در گونه‌سازی چهار مبنای اساسی دارد. مبنای سنخ‌شناسی فرهنگی، حاکمیت ارزش‌های توحیدی و دوری از سنت‌گرایی (تبعیت از گذشتگان) است. سنخ‌های اجتماعی، بر مبنای نظارت اجتماعی و عدم بی‌تفاوتی افراد نسبت به یکدیگر بنا شده است. همچنین مبنای سنخ‌شناسی سیاسی، «قدرت» و «هجرت» است و سنخ‌‌های اقتصادی، بر مبانی «انصاف در توزیع» و «اعتدال در مصرف» تبیین شده است. در سنخ‌شناسی تمایزها بیشتر آشکار می‌گردد. به همین دلیل قرآن کریم به منظور دستیابی به «شناخت» بیشتر مخاطبان، روش طبقه‌بندی و گونه‌شناسی را برگزیده است.