بررسی تقابل و جایگاه آموزه‌های مدارا و تبرّی با تکیه بر آیات و روایات

مدارا و تبرّی، با دو رویکرد متفاوت، تعیین‌کنندۀ چگونگی برخورد مومنان با مخالفان می‌باشند. مدارا مومنان را به ملایمت و رفتار مسالمت‌آمیز دعوت می‌کند، اما تبرّی، ایشان را به سوی صراحت در انکار باطل و ابراز انزجار از سران گمراهی فرا می‌خواند. آیات و روایات نیز نشان‌دهندۀ نوعی تقابل ابتدایی در جهت‌گیری حاصل از پیروی از این دو آموزه می‌باشند. ظاهراً این دو نگاه، شیعیان امامی را در مقام مواجهه با مخالفان به دو جهت متفاوت عملی سوق خواهند داد؛ اما با دقت بیشتر در مفهوم این دو آموزه، معلوم می شود تفاوت در نوع نگاه این دو، به تقابل عملی واقعی نخواهد انجامید، بلکه مدارا و تبرّی به شرط فهم و به‌کارگیری صحیح، به عنوان دو عنصر هماهنگ در یک نظام منسجم در تحقق هدف شارع مقدس در بیان حقایق و هدایت مستضعفان همسو خواهند بود.

Investigating the Contradiction of Tolerance and Exoneration Teachings by Focusing on Qur’anic Verses and Narratives

Tolerance and exoneration, with two different approaches, determine how believers deal with the opposition. Tolerance invites believers to mildness and peaceful behavior, but exoneration urges them to openly deny falsehoods and express disgust at the aberration leaders. The Qur’an verses and narratives also show a kind of elementary opposition to following each of these two teachings. These two views are likely to move the Shi’ites in two different directions as they confront the opposition. But a closer look at the concept of the two doctrines reveals that the different approach will not lead to actual and practical opposition. on the contrary, tolerance and exoneration, if they are understood and applied correctly, are matched as two harmonic elements in a harmonic system in fulfilling the purpose of the Holy Prophet in expressing the truth and guiding the weak.