معیّت الهی، مفهوم، اقسام و راه‏های تحقّق آن از نگاه قرآن

از مباحث مهم و قابل طرح در حوزۀ معارف قرآنی، «معیّت الهی» است. با بررسی مضامین برخی از آیات شریفۀ این کتاب آسمانی، روشن می‏شود که گاه مقصود از همراهی و معیّت خدای سبحان، اشراف وجودی و احاطۀ علمی او به همۀ آفریدگان خود از جمله انسان‏هاست که از آن بهمعیّت عام" تعبیر می‏کنیم و گاه مراد، عنایات ویژۀ پروردگار به افراد و گروه‏هایی خاص از انسان‏هاست که از آن به «معیّت خاص» تعبیر می‏شود. معیّت خاص خود بر دو گونه است، معیّت مهر و معیّت قهر که در اینجا بیشتر به معیّت مهر پرداخته شده است. شرط برخورداری از این عنایات، پیش از هر چیز، ایمان به خدا و پس از آن، تقوا، صبر و احسان به دیگران است. البته امور دیگری مانند: اطاعت از دستورهای خدا و پیامبر و پایبندی به میثاق الهی نیز در این زمینه، ایفای نقش می‏کنند که می‏توان آن‏ها را از مصادیق مهم تقوا دانست.

Divine Companionship; Concept, Kinds and its Fulfillment Methods from the Holy Qur’an’s Point of View

One of the important and controversial topics in the Qur’anic studies is thedivine companionship. By examining the contents of some Qur’anic verses, it is manifested that sometimes the meaning of God’s companionship is His dominion and scientific control over all of His creators, including human beings, which we refer to asgeneral companionship. Sometimes it means God’s special providence to individuals and groups of human beings, which is referred to asspecial companionship. Special companionship has two types: the wrath companionship and affection companionship, of which the latter is more emphasized in this article. The prerequisites of having these companionships, first and foremost, are faith in God and then, piety, patience and practice beneficence. Of course, other issues such as obeying the commands of God and the Prophet and adhering to the divine covenant play a role in this regard, which can be considered as important examples of piety.