نقش انسان در تصرفات تکوینی از دیدگاه آیةالله جوادی آملی

در انسان ویژگی‌ها و استعدادهای عقلی، روحی و فطری منحصر به فردی نهادینه شده که به واسطۀ آن، گوهرش ملکوتی، مقامش خلیفة اللهی و جایگاهش اشرف مخلوقات گردیده است. انسان می‌تواند با علم صائب، تهذیب نفس و عمل صالح، به کمالات الهی و لقاى پروردگار و فناء فی الله برسد و با صیرورت ذاتی از سیر قابلی فراتر رفته، به اذن خداوند، سیر فاعلی را نیز به دست آورد. در این هنگام قادر به تصرفات تکوینی در عالم ملک و ملکوت، ظاهر و باطن، دنیا وآخرت، طبیعت وماوراى آن، و مدیریت کلان جهان امکان می‌شود. حکیم و مفسر بزرگ قرآن آیةالله جوادی آملی در چگونگی و شرایط تصرفات تکوینی انسان در عالم هستی، دیدگاه ویژه‏ای را بیان نموده‌اند که کمتر فیلسوف و مفسر دینی با این صراحت به آن پرداخته است. دراین مقاله تلاش خواهیم کرد، دیدگاه‌های خاص ایشان را بررسی کنیم.