تاثیر مواد افزودنی شیمیایی بر توزیع دانه بندی، انرژی مصرفی و قابلیت خردایش انتخابی زغال سنگ گلیران

زغال سنگ بعنوان یکی از منابع انرژی دارای جایگاه خاصی در صنعت است. فرآوری زغال نیز مانند سایر مواد معدنی نیازمند طی مراحل مختلفی است تا محصولی متناسب با نیاز صنعت تهیه شود. یکی از این مراحل خردایش کانسنگ زغال است. مهندسی خردایش یکی از ارکان مهم فرآوری مواد معدنی است که در سالهای اخیر اهمیت بیشتری یافته است. یکی از مباحث در مهندسی خردایش مواد معدنی کاربرد مواد شیمیایی افزودنی یا کمک آسیاها است. این مواد موجب بهبود کارائی خردایش از جهات مختلفی می شود. در این مقاله سعی شده تا نتایج مطالعات حاصل از خردایش زغال سنگ گلیران توسط آسیای هاردوگرو مورد ارزیابی قرار گیرد. همچنین تاثیرات افزودنی های الکل صنعتی، دی اتانولامین، سود سوزآور، اسید ترپانتینیک و افزودنی تجاری مختلف قابلیت خردایش گردید. استفاده از الکل موجب افزایش درصد خاکستر زغال و سود سوزآور بشدت موجب افزایش انرژی مصرفی آسیا به مقدار 12% شد اما درصد خاکستر را کاهش داد. حضور آب نیز به عنوان افزودنی در سیستم خردایش خشک تاثیر قابل توجهی نداشت. بعبارت دیگر هر یک از افزودنی های شیمیایی مورد استفاده بر بعضی از پارامترهای خردایش تاثیر مثبت داشته و بر سایر پارامترها تاثیر منفی داشته یا بدون تاثیر هستند. بنابراین متناسب با اولویت های پیش بینی شده در طراحی فرآیند خردایش می توان افزودنی شیمیایی مناسب را انتخاب نمود.