آلگوریتم افزودن تکیه گاه های کمکی به مجموعه جاسازها و روبنده های فیکسچر در سیستم های CAFD

سیستم های فعلی طراحی فیکسچر به کمک کامپیوتر (cafd)، طرح فیکسچر ماشینکاری را تنها بر اساس جاسازها و روبنده ها ارائه می کنند و در صورت نیاز به اضافه کردن تکیه گاههای کمکی، یا با استفاده از دستورالعمل های ابتدایی در بخش سیستم خبره، بدون مشخص نمودن سایر پارامترها، تنها محل تعبیه تکیه گاه را تعیین می کند و یا مشکل را از طریق تغییر سایر پارامترهای فیکسچر یا تغییر شرایط ماشینکاری بر طرف می سازند. این مقاله ضمن معرفی سیستم خبره به همراه مدل های تحلیلی و عددی برای تعیین مشخصات دقیق تکیه گاه های کمکی، الگوریتمی را نیز برای به کارگیری این مدل ها در یک سیستم cafd پیشنهاد می کند. مدل های تحلیلی ارائه شده قادر هستند ساختار فیکسچر بدون وجود تکیه گاه کمکی را نیز آنالیزکنند. برای تایید مدل های مذکور، نتایج به دست آمده علاوه بر مقایسه با نتایج تجربی، با نتایج مدل های تحلیلی موجود در سیستم های cafd فعلی نیز مقایسه می شوند.