کاربرد سیستم های مهندسی سنگ در تحلیل پایداری شیروانی و پیشنهاد الگوی بهینه پایدارسازی

دستیابی به یک طراحی بهینه در فعالیت های مهندسی سنگ مستلزم شناسایی پارامترهای موثر و روابط بین آنها است. امروزه سیستم های مهندسی سنگ در تحلیل فرآیندهای پیچیده مهندسی سنگ کاربرد روز افزونی دارد. در این شیوه پارامترهای مهم روی قطر اصلی ماتریس قرار گرفته و اندرکنش بین پارامترها با مقداردهی کمی در عناصر غیرقطری تعیین و سپس به کمک این ماتریس میزان اثردهی و اثرپذیری هر پارامتر در سیستم ارزیابی می شود. در این مقاله ابتدا روش کدگذاری مدل تاثیر کامل دوتایی بررسی شده، سپس با استفاده از سیستم های مهندسی سنگ خطرپذیری لغزش صفحه ای در یک شیروانی سنگی در دو حالت درزه سنگی اشباع و زهکشی شده تحلیل شده اند.به منظور شناسایی شیوه بهینه پایدارسازی یک شیروانی فرضی سه طرح مختلف به گونه ای در نظر گرفته شد که شرط پایداری با ضریب ایمنی 5/1 را تامین کنند. این طرح ها به ترتیب عبارتند از: 1- تعدیل ارتفاع شیروانی با ثابت نگه داشتن زاویه شیروانی 2- تعدیل زاویه شیروانی با ثابت نگه داشتن ارتفاع شیروانی 3- تعدیل همزمان ارتفاع و زاویه شیروانی. نتایج نشان می دهد با انجام عملیات زهکشی خطر پذیری لغزش 25% کاهش می یابد. با استفاده از تحلیل شدت اندرکنش پارامترها در سه طرح در نهایت طرح دوم به عنوان طرح بهینه معرفی شده است.