تمایز مقاطعه کاری و بیع

در حقوق ایران ، بیشتر قراردادهای مقاطعه کاری ، تابع احکام اجاره اشخاص است ؛ اما بعضی از مصادیق مقاطعه کاری داری ویژگیهایی است که این قراداد را به بیع نزدیک می کند . بیع ، عقدی است برای انتقال مالکیت اعیان ،‌ ولی انتقال منافع در برابر عوض ، به وسیله عدد اجاره اشخاص است . این نخستین معیار بین بیع و مقاطعه کاری است اما در پاره ای از موارد این معیار اعتبار مافی ندارد . قراردادهایی که در ان مقاطعه کار علاوه بر تعهد به انجام کار ، ب ارئه مواد و مصالح نیز می پردازد با بیع مشتبه می گردد. معیار دیگر ، توجه به ارزش های اقتصادی کار یا مواد یا توجه به تعهد اصلی است . درنهایت هر یک از نظریات کاستی هایی دارد که دراین زمینه باید نخست در پی تحلیل قصد طرفین بود . اگر قصد ایجاد دو عقد جداگانه یا یک عقد و شرط ضمن آن وجود داشته باشد باید براساس آن به توصیف قرارداد اقدام کرد ؛ امااگر قصد طرفین چنین نباشد یا نتوان یک تعهد را به عنوان تعهد اصلی یا اثر برتری داد ، دسته بندی قرارداد به عنوان یک عقد نامعین منطقی به نظر می رسد .