طراحی نظام مدیریت مدرسه محور در ایران

آموزش و پرورش کشورهایی چون انگلستان و استرالیا در دهه پایانی قرن بیستم ، گرایش قابل توجهی به مدلهای مختلف خود مدیریتی در مدارس ابراز نمودند . روند یاد شده بر اساس این دیدگاه بنا نهاده شده بود که استقلال بیشتر مدارس در اتخاذ تصمیمات مربوط به نحوه اداره مدرسه به اثر بخشی آموزشی بیشتر می انجامد . این نگرش بزودی از سوی کشورهای در حال توسعه ای چون نیکاراگوا ، کامبوج و ... نیز مورد استقبال قرار گرفت . آموزش و پرورش ایران نیز بیش از پنج سال است ک مدرسه محوری را به عنوان رویکرد محوری خود اعلام نموده است . این مقاله ، مراحل اجرا و نتایج حاصل از یک پژوهش میدانی ، با هدف طراحی نظام مدیریت مدرسه محور در ایران را مورد بررسی قرار می دهد . پژوهش یاد شده زیر سیستمهای اساسی نظام مدیریت مدرسه محور و متغیرهای هر زیرسیستم را در فرضیات خود معرفی نموده ، از طریق یک پرسشنامه که در میان مدیران مناطق ، نواحی وادارات آموزش و پرورش کشور توزیع گردید این فرضیات را در معرض آزمون قرار می دهد . همچنین از طریق محاسبه با ده نفر از خبرگان نظام آموزش و پرورش کشور و سپس اجرای روش دلفی در میان آنان ، مراحل اساسی استقرار این نظام در مدارس کشور را تدوین می نماید . نتایج و پیشنهادهای تحقیق ضمن طراحی نظام مدیریت مدرسه محور در کشور ، در قالب سه طرح زیر سیستم اساسی و متغیرهای آن ونیز یک الگوی ساختاری از روابط بین مولفه های نظام ، مراحل اساسی اجرای این نظام را معرفی می کند .