اثربخشی درمان شناختی رفتاری گروهی بر بهبود رفتارهای اجتماعی مطلوب دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطه شهر یزد

مقدمه: رفتارهای مطلوب اجتماعی، کنش های مشارکتی را در جامعه گسترش می دهند، از این رو شرایط عینی را برای افزایش مودت اجتماعی و کاهش محرومیت اجتماعی فراهم می نمایند. لذا ترویج این رفتارها در نهایت منجر به افزایش سرمایه اجتماعی در جامعه می شود. پژوهش حاضر باهدف اثربخشی درمان شناختی رفتاری گروهی بر بهبود رفتارهای اجتماعی مطلوب دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول شهر یزد انجام شده است. روش: روش پژوهش شبه تجربی و جامعه ی آماری را کلیه دانش آموزان دختر تشکیل داده اند. به منظور انجام مداخله دو گروه سیزده نفری تحت عنوان گروه آزمایش و گروه کنترل به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شده و مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار جمع آوری داده ها مقیاس رفتارهای اجتماعی مطلوب تجدید نظر شده کارلو و راندال2002 می باشد. به منظور درمان شناختی رفتاری، یک مداخله آموزشی جهت بهبود رفتارهای اجتماعی مطلوب برای گروه آزمایش به اجرا گذاشته شد. تجزیه وتحلیل داده ها نیز با استفاده از مهمترین شاخص های آمار توصیفی و آزمون تحلیل کوواریانس در بخش تحلیل استنباطی داده ها انجام شده است.نتایج: یافته های این مطالعه نشان داد که تفاوت معنی داری بین میانگین نمرات آزمودنی های گروه های آزمایش و کنترل در پس آزمون وجود دارد. به عبارتی درمان شناختی رفتاری گروهی باعث افزایش نمرات رفتارهای اجتماعی مطلوب دانش آموزان در مرحله پس آزمون شده است.بحث و نتیجه گیری: درمان شناختی رفتاری گروهی به طور معناداری رفتار اجتماعی مطلوب دانش آموزان را بهبود می بخشد و لذا می تواند الگوی مطلوبی برای بهبود این رفتارها تلقی شود.

Survey the Effect of Cognitive Behavioral Group Therapy to Improve Prosocial Behavior of High School Female Students in City of Yazd

Introduction: Prosocial behaviors expand participation in society; therefore, these behaviors provide objective conditions for increasing social friendship and reducing the social exclusion. Thus, promoting these behaviors leads to increasing social capital in the community. The purpose of this study was to see the effectiveness of cognitive behavioral group therapy to improve prosocial behavior of high school female students in city of Yazd. Methods: The semi experimental design with pretest/posttest with control group was used. Then 26 subjects were randomly assigned to two equalsized experimental and control groups. The data was collected through Prosocial Tendencies Measure Revised 2002. The experimental group participated in eight sessions of cognitive behavioral group therapy for improving prosocial behavior. Data was analyzed by analysis of covariance. Results: The results showed that there was significant difference between mean scores of experimental and control groups at posttest. It is concluded that cognitive behavioral group therapy can increase the prosocial behaviors among high school female students.Conclusions: The cognitive behavioral group therapy, raises the prosocial behaviors significantly, therefore it can be considered to desirable model for improving these behaviors.