تاثیر آموزش خودکارآمدی بر امید به زندگی و چشم‌انداز آینده زنان مطلقه

مقدمه: شکست در ازدواج و مساله‌های فرهنگی مربوط به طلاق در جامعه تاثیر زیان‌باری بر نگرش، باورها و عملکرد زنان مطلقه دارد لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش خودکارآمدی بر امید به زندگی و چشم‌انداز آینده زنان مطلقه انجام شد.روش: این پژوهش نیمه‌آزمایشی با استفاده از طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه‌آماری پژوهش را تمامی زنان مطلقه بیست تا چهل ساله تحت حمایت کمیته امداد ساکن در شهر یاسوج در سال1398 تشکیل داده‌اند. از این جامعه‌آماری چهل زن مطلقه به‌روش نمونه‌گیری تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های امید به زندگی اسنایدر و همکاران1991 و چشم‌انداز آینده زیمباردو و بوید1999 در مراحل پیش‌آزمون و پس‌آزمون استفاده گردید. گروه مداخله آموزش خودکارآمدی را به‌مدت هشت جلسه دریافت کردند، اما در مورد گروه کنترل هیچ‌گونه مداخله‌ای انجام نشد تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس انجام شد. نتایج: نتایج پژوهش نشان داد بین میانگین نمرات امید به زندگی و چشم‌انداز آینده گروه مداخله و کنترل تفاوت معناداری وجود داشت. آموزش خودکارآمدی توانست امید به زندگی و چشم‌انداز آینده گروه مداخله را افزایش دهد.بحث و نتیجه‌گیری: با استناد به یافته‌های به‌دست آمده از پژوهش حاضر می‌توان نتیجه گرفت که آموزش خودکارآمدی می‌تواند به‌عنوان یک روش مداخله‌ای، در افزایش امید به زندگی و چشم‌انداز آینده زنان مطلقه مورد استفاده قرار گیرد بنابراین به مسوولان و برنامه‌ریزان کمیته امداد ضرورت ارایه خدمات روان‌شناختی از جمله آموزش مهارت‌های خودکارآمدی به زنان مطلقه پیشنهاد می‌گردد.

examining the impact of self-efficacy training on the life expectancy and future outlook of divorced women

introduction: the failure of marriage and cultural issues surrounding divorce can have a negative impact on the attitudes, beliefs, and practices of women who have gone through a divorce. therefore, this study aims to explore the effectiveness of self-efficacy training in improving the life expectancy and future outlook of divorced women.methods: the study conducted was a semi-experimental research method with a pre-test and post-test control group design. the statistical population considered for the research included all divorced women aged between 20 to 40 years, who were being supported by the relief foundation and living in yasuj city. a total of forty divorced women were selected randomly and divided into two groups - an intervention group and a control group. snyder’s adult hope scale  and the zimbardo time perspective inventory were used for data collection during the pre-test and post-test stages. the experimental group underwent self-efficacy training for eight sessions, while the control group did not receive any intervention. finally, covariance analysis was used for data analysis.results: according to the results, there was a notable distinction between the average life expectancy and future outlook scores of both the intervention and control groups. the self-efficacy training proved successful in enhancing the life expectancy and future perspective of the intervention group.conclusions: according to the results of this study, self-efficacy training can effectively help divorced women increase their life expectancy and future outlook. therefore, we recommend that officials and planners of the relief foundation provide psychological services, including self-efficacy skills training, to support divorced women.