بررسی تاثیر آموزش تاب‌آوری بر کاهش بار مراقبتی خانواده‌های دارای بیمار مبتلا به اسکیزوفرنی

مقدمه: بیماری اسکیزوفرنی شدیدترین بیماری مزمن روانپزشکی است که با اختلال در توانایی‌های اجتماعی و شغلی همراه است. این اختلال علاوه بر فرد مبتلا، کل سیستم خانواده را نیز درگیر می‌کند. بار مراقبتی، استرس‌های روانی اجتماعی و جسمانی است که در اثر مراقبت طولانی مدت از بیمار به مراقبین وارد می‌شود و موجب مشکلاتی چون فرسودگی، اضطراب، افسردگی برای مراقبین می‌گردد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش تاب‌آوری بر کاهش بار مراقبتی خانواده‌های دارای بیمار اسکیزوفرنی انجام شده است.روش: در این مطالعه نیمه‌تجربی از طرح پیش‌آزمون‌ پس‌آزمون با گروه کنترل استفاده شد. جامعه‌آماری شامل تمام مراقبین بیماران اسکیزوفرنیا مراجعه کننده به بیمارستان روانپزشکی روزبه در شهر تهران در سال 1398 بود. سی و شش نفر از افراد مایل به شرکت در مطالعه، پس از گرفتن رضایت کتبی از آنان با روش تصادفی‌ به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. پس از کسر ریزش‌ها، پانزده نفر در گروه آزمایش و هجده نفر درگروه کنترل تا پایان مداخله حضور داشتند. در این پژوهش از پرسشنامه بار مراقبتی زاریت و پروتکل مداخله، برنامه آموزش مولفه‌های تاب‌آوری هندرسون و میلستسن استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس و نرم‌افزار spss انجام گرفت.نتایج: یافته‌ها نشان داد مداخله مددکاری ‌اجتماعی‌گروهی در گروه آزمایش با رویکرد آموزش تاب‌آوری، از نظر آماری تفاوت معناداری با گروه کنترل داشت و مداخله مددکاری ‌اجتماعی‌گروهی توانسته بود نمره کل تاب‌آوری را نسبت به گروه کنترل به‌صورت معناداری افزایش دهد. (p<0/05) بحث و نتیجه‌گیری: مداخلات گروهی مددکاری اجتماعی که با هدف افزایش تاب‌آوری در مراقبین بیماران دارای اختلال روانپزشکی انجام می‌شود، می‌تواند بر افزایش تاب‌آوری موثر باشد و زمینه را برای ارتقای کیفیت زندگی این افراد فراهم کند. نتایج این مطالعه به مددکاران اجتماعی کمک می‌کند که از مدل تاب‌آوری برای بالا بردن سطح سلامت، افزایش عملکرد اجتماعی، اقتصادی و رفاهی و بهبود سطح تحمل مراقبین و برای مراقبت و آموزش و کار با خانواده‌های بیماران مبتلا به اختلال اسکیزوفرنی استفاده کنند. 

the effect of resilience training on reducing the care burden of families with schizophrenic patients

introduction: schizophrenia is the most severe chronic psychiatric disorder that associated with impaired social and occupational abilities. in addition to the patient this disorder also affects the entire family system. the care burden is the psychological, physical and social stress that comes to caregivers as a result of long-term care. therefore it causes many problems such as burnout, anxiety, and depression for caregivers. the aim of this study was to investigate the effect of resilience training on reducing the care burden of families with schizophrenia.methods: this study was semi-experimental with a pre-test-post-test and a randomized controlled group. the statistical population includes all caregivers of schizophrenia patients referred to roozbeh psychiatric hospital in tehran in 2019. after obtaining written consent, thirty-six people who like to participate in the study were divided into experimental and control groups by random sampling method. after deducting the drops, fifteen people were in the experimental group and eighteen people in the control group. the research instrument was the zarit burden interview and intervention protocol, then henderson and milleston resilience components training program was applied to the experimental group. the control group received no intervention. data were analyzed by spss software using ancova.results: the results showed that the social group intervention in the experimental group with the approach of resilience training was statistically significantly different from the control group and it was able to significantly increase the total resilience score compared to the control group.(p<0/05)conclusions: group social work interventions aimed at increasing resilience in caregivers of psychiatric disorders can be effective in increasing resilience and provide a basis for improving the quality of life of these people. the results of this study help social workers to use the resilience model to promote health, increase social, economic, and welfare performance and improve the level of tolerance of caregivers; leading to educating and working with families of schizophrenia patients.