بررسی اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر شادکامی و امید به زندگی زنان سرپرست خانوار تحت پوشش بهزیستی شهرستان لامرد

مقدمه: زنان سرپرست خانواده در مقایسه با سایر زنان مشکلات روان‌شناختی بیشتری دارند و از سطح بهزیستی روان‌شناختی پایینتری برخوردارند. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر شادکامی و امید به زندگی زنان سرپرست خانوار تحت پوشش بهزیستی شهرستان لامرد انجام شد. روش: این پژوهش نیمه‌آزمایشی و به‌صورت پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه‌آماری پژوهش حاضر شامل کلیه زنان سرپرست خانوار تحت حمایت بهزیستی شهرستان لامرد در سال 1399 بود تعداد سی نفر به‌روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در دو گروه پانزده نفر آزمایش و گواه قرار گرفتند. دو گروه در سه مرحله پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری به پرسشنامه شادکامی آکسفورد آرگیل و لو1989 و مقیاس امیدواریاشنایدر و همکاران1991 پاسخ دادند. گروه آزمایش درمان متمرکز بر شفقت را به مدت هشت جلسه دریافت نمود و گروه گواه طی این مدت هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. نتایج: تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر نشان‌ داد که بین شادکامی و امید به زندگی زنان سرپرست خانوار گروه آزمایش و گواه در مراحل پس‌آزمون و پیگیری تفاوت معناداری وجود داشت.(01/0>p) همچنین نتایج نشان داد، اثرات درمانی در مرحله پیگیری نیزباقی مانده است. بحث و نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش می‌توان نتیجه‌گیری کرد که درمان متمرکز بر شفقت بر شادکامی و امید به زندگی زنان سرپرست خانوار تاثیر دارد و می‌توان از این روش برای افزایش شادکامی و امید به زندگی زنان سرپرست خانوار استفاده کرد.

evaluating the effectiveness of compassion-focused therapy on happiness and life expectancy in female-headed households supported by the welfare of lamerd county

introduction: women heads of households have more psychological problems than other women and have a lower level of psychological well-being. the aim of present study was the effectiveness of concentration-based treatment on happiness and life expectancy in female-headed households supported by the welfare of lamerd county. methods: the research method was quasi-experimental with pretest-posttest and follow up, with a control group. the study population contains all female-headed households supported by the lamerd’s welfare office in 2020. thirty people were selected by the accessible sampling method and were replaced randomly in the experimental and control groups fifteen individuals for each group. the two groups answered the oxford happiness questionnaire(argyle & lu, 1989) and hope scale(snyder et al.,1991) in three stages: pre-test, post-test, and follow-up. the experimental group received eight sessions of compassion-focused therapy and the control group did not receive any intervention. results: the findings of repeated measures showed that there is a significant difference between happiness and life expectancy in the experimental and control group in the pre-test, post-test, and follow-up (p<0.01). the results also showed that the therapeutic effects remained at the follow-up stage. conclusions: according to the findings, it can be concluded that compassion-focused therapy can be used to increase the happiness and life expectancy of female-headed households.