بررسی اشکال مثلث‌سازی در خانواده‌های یزدی و رابطه آن با سبک‌های فرزندپروری

مقدمه: خانواده اولین بذر تکوین و رشد فردی، و بنای شخصیت را در انسان فراهم می‌سازد. کودک در خانواده روابط اجتماعی با دیگران را می‌آموزد و اصول و قواعد اخلاقی را یاد می‌گیرد. بنابراین، اهمیت دارد که در خانواده، والدین چه روابطی با یکدیگر دارند، و چگونه فرزندان خود را تربیت می‌نمایند. در همین راستا، هدف اصلی انجام پژوهش، بررسی اشکال مثلث‌سازی در خانواده‌های یزدی، و رابطه آن با سبک‌های فرزندپروری در بین خانواده‌های شهر یزد بود. روش: جامعه‌آماری این پژوهش را کلیه خانواده‌های دارای فرزند در شهر یزد تشکیل می‌دهد. نمونه پژوهش شامل سی صد و هشتاد و چهار نفر بود که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای، از سه منطقه شهر یزد انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه شیوه‌های فرزندپروری بامریند و پرسشنامه مثلث‌سازی بوده است. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش‌های توصیف آماری و برای آزمون فرضیه‌های پژوهش، از آزمون استنباطی همبستگی پیرسون، آزمون تی مستقل و رگرسیون استفاده گردید. نتایج: نتایج نشان‌دهنده این مطلب بود که، مثلث‌سازی در خانواده‌های یزدی کمتر از حد متوسط است. همچنین، اشکال مثلث‌سازی توانستند سبک فرزندپروری قاطع و استبدادی را پیش‌بینی کند. سایر نتایج نشان داد، اشکال مثلث‌سازی بر حسب تعداد فرزندان، نوع ازدواج، سابقه ازدواج، رشته تحصیلی، نوع شغل و نوع ازدواج تفاوت معناداری ندارد؛ اما بر حسب مدرک تحصیلی متفاوت است. بحث و نتیجه‌گیری: هر چه محبت، صمیمیت و عاطفه میان والدین و اعضای خانواده بیشتر باشد، خانواده‌ها کمتر از مثلث‌سازی استفاده می‌کنند، و تمایل بیشتری به محبت و تعامل متقابل دارند. هرچه سبک‌ فرزندپروری از نوع استبدادی باشد، میزان مثلث‌سازی در خانواده‌ها افزوده می‌شود. درنهایت، پیشنهاد می‌شود، با توجه به نقش محوری والدین و زوج‌های جوان در نحوه تعامل با فرزندان، آموزش و آگاهی کافی در زمینه شیوه‌های تربیتی کارآمد و مطلوب و پیامدهای مثبت و منفی به‌کارگیری سبک‌های فرزندپروری، داده شود.

The Study of Triangulation Forms and Their Relationship with Parenting Styles among Families in Yazd

Introduction: The family provides the first seed of human development and personality development. The child learns ethical principles and social relationships with others in the family. So it is important to know what relationships are in the parents rsquo; family and how they raise their children. The main purpose of this study was to investigate triangulation forms and their relationship with parenting styles among families in Yazd. Methods: The statistical population of this study was all families with children in Yazd. The sample consisted of three hundred eightyfour people who were selected by cluster random sampling from three regions of Yazd. The instruments used in this study were the Bamrind parenting styles questionnaire and the triangulation questionnaire. Statistical descriptive methods were used for data analysis and Pearson correlation, independent ttest, and stepwise regression were used to test the research hypotheses. Results: The results showed that triangulation in families in Yazd is below average. Triangle shapes also predicted the authoritarian style of parenting. Other results showed that the forms of triangulation were not significantly different in terms of the number of children, type of marriage, marriage history, the field of study, type of job, and type of marriage, but differed by degree. Conclusions: The more affection and intimacy between parents and family members, the fewer families use triangulation and the greater their tendency to love and interact. And as parenting styles move toward authoritarianism, the amount of triangulation in families increases. Finally, considering the pivotal role of young parents and couples in how to interact with their children, it is suggested that adequate education and awareness on effective and desirable educational methods and the positive and negative consequences of using parenting styles be given.