اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهدAct بر کاهش تعارضات زناشویی و بهبود صمیمیت زوجین متقاضی طلاق

مقدمه: نقص در صمیمیت و تعارضات زناشویی همواره یکی از دلایل اصلی طلاق بیان شده است. این پژوهش با هدف تعیین اثر بخشی رویکرد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش تعارضات زناشویی و بهبود صمیمیت زوجین متقاضی طلاق انجام شد.روش: پژوهش حاضر نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون -پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه‌آماری شامل زوجین متقاضی طلاق مراجعه کننده به مراکز مداخله شهر مشهد در زمستان 1397 بود. سی زوج، به روش نمونه‌گیری داوطلبانه با جایگزینی تصادفی انتخاب شدند پانزده زوج در گروه آزمایش و پانزده زوج در گروه کنترل قرار گرفتند اعضای گروه آزمایش طی دوازده جلسه نود دقیقه‌ای پروتکل درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد شرکت کردند در حالیکه اعضای گروه کنترل تحت هیچ مداخله‌ای قرار نگرفتند. هر دو گروه مقیاس تعارضات زناشویی و پرسشنامه صمیمیت را در مراحل پیش‌آزمون و پس‌آزمون تکمیل کردند. داده‌ها با بهره‌گیری از نرم افزار spss و تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند.نتایج: یافته‌ها نشان داد که رویکرد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش تعارضات زناشویی و بهبود صمیمیت زوجین متقاضی طلاق موثر بوده است.(p<0/01 )بحث و نتیجه‌گیری: بر اساس شواهد این پژوهش، می‌توان نتیجه‌گیری کرد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد مداخله‌ای موثر است. و استفاده از آن برای کاهش تعارضات زناشویی و بهبود صمیمت زوجین و در نتیجه کاهش میل به طلاق به مراکز مشاوره خانواده و کلینیک‌های مددکاری اجتماعی، مراکز خدمات بهداشت روانی، مراکز مداخله در بحران و دادگاه‌های خانواده در جهت کاهش تعارضات زناشویی و بهبود صمیمیت زوجین پیشنهاد می‌شود.

The Efficacy of Acceptance and Commitment Therapy(ACT) on Marital Conflicts and Improvement of Intimacy in Divorce Applicant Couples

Introduction: Malfunction in intimacy and marital conflicts have always been considered as one of the principal reasons for couples rsquo; divorce. This study aimed to determine the efficacy of acceptance and commitment therapy (ACT) on marital conflicts and improvement of intimacy in divorce applicant couples.Methods: This study was quasiexperimental with a pretest, posttest, and control group. The data statistical population includes all of divorce applicant couples referred to the intervention crisis center of Mashhad in winter 2019. The sample includes thirty couples, divided into fifteen couples in each control and experimental group. They were voluntarily selected by convenience sampling with replacement. The experimental group underwent twelve sessions of ninety minutes educated on acceptance and commitment therapy protocol while the control group was not under any intervention. Both groups were requested to answer the marital conflict questionnaire and intimacy scale. Data were analyzed using covariance analysis and SPSS software.Results: The results have shown that acceptance and commitment therapy was effective in the reduction of marital conflicts and improvement of intimacy in divorce applicant couples.(P<0.01)Conclusions: Based on the findings of this study, it could be concluded that ACT group training is an effective intervention and recommended to reduce marital conflicts and improve intimacy.