اثر‌بخشی بازی‌درمانی مبتنی بر تاب‌آوری و رویکرد شناختی-رفتاری بر درد گزارش شده توسط مادر و کودک از درد شکمی عملکردی کودکان

مقدمه: کودکان دارای درد شکمی، اغلب به‌دلیل درآمیختگی علایم بیماری خود با عوامل روان‌شناختی نیازمند درمان‌های مکمل روان‌شناختی در کنار درمان‌های پزشکی هستند. این پژوهش با هدف بررسی اثر‌بخشی بازی‌درمانی مبتنی بر تاب‌آوری و بازی‌درمانی شناختی رفتاری بر درد شکمی کودکان مبتلا به درد شکمی اجرا شد. روش: پژوهش حاضر یک پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. شرکت‌کنندگان پژوهش شامل بیست و چهار کودک پنج تا ده سال مبتلا به درد شکمی عملکردی در شهر اصفهان بودند، که به‌صورت هدفمند انتخاب و به‌طور تصادفی در دو گروه بازی‌درمانی و یک گروه کنترل، هشت نفر برای هر گروه گمارده شدند. پرسشنامه درد شکمی واکر و همکاران فرم گزارش مادر و کودک برای سنجش متغیر وابسته در مراحل پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری استفاده شد. گروه اول و دوم در کنار درمان‌های پزشکی، دوره درمان بازی‌درمانی مبتنی بر تاب‌آوری و بازی‌درمانی شناختی رفتاری را به مدت هشت جلسه دریافت کردند و گروه کنترل فقط درمان‌های متداول پزشکی را ادامه دادند. داده‌ها از طریق تحلیل واریانس اندازه‌های تکرار شده یا مکرر تحلیل شد. نتایج: یافته‌های پژوهش نشان داد که درد شکمی گزارش کودک و مادر فقط بین گروه بازی‌درمانی مبتنی بر تاب‌آوری و بازی‌درمانی شناختی رفتاری با گروه کنترل تفاوت معنادار وجود دارد، گزارش کودک، گزارش مادر، و بین بازی‌درمانی مبتنی بر تاب‌آوری و بازی‌درمانی شناختی رفتاری تفاوت معناداری وجود ندارد.بحث و نتیجه‌گیری: بازی‌درمانی مبتنی بر تاب‌آوری و بازی‌درمانی شناختی رفتاری هر دو در کاهش درد شکمی در کودکان مبتلا به درد شکمی عملکردی موثر بودند. بنابراین از این دو نوع درمان می‌توان برای بهبود درد شکمی عملکردی در کودکان مبتلا به‌ این اختلال در مراکز درمانی استفاده کرد.

The Effectiveness of Resiliency and Cognitive-Behavioral(CBT) Based Play Therapy on Child/Mother Reported Pain in Children with Functional Abdominal Pain

Introduction: Children with abdominal pain often require psychological complementary therapies, along with medical treatments, due to the combination of symptoms with psychological factors. The aim of this study was to determine the effects of resiliency based play therapy and cognitivebehavioral play therapy on abdominal pain in children with functional abdominal pain. Methods: The current study was quasiexperimental research with a pretest, posttest, followup and a control group. The research participants consisted of twentyfour children with functional abdominal pain aged five to ten years old in the city of Isfahan, who were selected using the purposeful sampling method. They were randomly assigned to two therapeutic groups and a control group, each group with eight children. Walker et al abdominal pain questionnaire and child and mother report were used measuring the dependent variable in pretest, posttest and follow up. The first and second groups along with medical treatments they received a treatment course on resiliency based play therapy and cognitivebehavioral play therapy in eight sessions while except regular medical treatments the control group received none. The data were analyzed using repeatedmeasures analysis of variance. Results: The results revealed that there was only a significant difference between resiliency based play therapy and cognitivebehavioral play therapy with the control group in abdominal pain in both forms of mother and child report. Child report F=8.91, mother report F=6.78, P <0.01. There was no significant difference P>0.05 between resiliency based play therapy and cognitivebehavioral play therapy.Conclusions: Resiliency based play therapy and cognitivebehavioral play therapy has been effective in reducing the abdominal pain of children with functional abdominal pain. Therefore, these two types of treatment can be used to improve functional abdominal pain in children with this disorder at treatment centers.