الگوی توزیع و منشاء هیدروکربن‌های نفتی در رسوبات عمقی ساحل جنوب غربی دریای خزر (کیاشهر)

ددر این مطالعه، غلظت ترکیبات آلیفاتیک و شناساگرهای زیستی هوپان و استران در رسوبات عمقی ساحل کیاشهر از عمق 20 متری واقع در جنوب غربی دریای خزر به منظور تعیین منشا و پراکنش هیدروکربن های نفتی مورد بررسی قرار گرفت. نمونه‌ها پس از استخراج با استفاده از سوکسله و سپس دو مرحله کروماتوگرافی ستونی بوسیله دستگاه کروماتوگرافی گازی طیف سنجی جرمی (gcms) ترکیبات آلکان‌های نرمال، هوپان و استران در آن‌ها شناسایی و تعیین غلظت شد. غلظت کل هیدروکربن‌های آلیفاتیک (tah) در رسوبات در محدوده µg/g5/11–643/30 و در بیشتر اعماق نسبتا بالا یافت شد. نتایج حاصل از شناساگر مخلوط پیچیده حل نشده (ucm)، pr/ph و شاخص ارجحیت کربن (cpi) نشان از ورودی نفت به عنوان منبع اصلی در بیشتر اعماق رسوبات کیاشهر را داشت. همچنین الگوی ترکیبات هوپان با شکل غالب 17α(h), 21β (h) hopanes و نتایج نسبت‌های بلوغ حراتی ((ts) / (ts+ tm) و (22s / (22s + 22r)) آلودگی‌های نفتی را در این رسوبات به خوبی نشان می‌دهد. تنها در برخی از لایه‌های پایین منشا طبیعی برای هیدروکربن ها مشخص شد. در کل نتایج بیانگر این مطلب می‌باشد که منابع آلاینده نفتی مانند ریزش نفت از چاه‌های نفتی آذربایجان در سال‌های گذشته وجود داشته اند که موجب آلوده کردن رسوبات عمقی کیاشهر شده‌اند.