سنجش زیست پذیری در شهرها بر اساس روش f'anp (مطالعه موردی: نواحی پانزده گانه شهر ارومیه)

نواحی شهری مراکز اصلی رشد اقتصادی، اجتماعی و سیاسی در هر کشوری است که خود را به‌عنوان جذاب‌ترین نقاط برای ایجاد ثروت، کار، خلاقیت و نوآوری اثبات کرده است. این نواحی با چالش‌های مهمی در زمینه‌های مختلف روبه‌روست. این مشکلات کیفیت زندگی و زیست‌پذیری را به‌شدت کاهش می‌دهد. هدف این تحقیق سنجش میزان زیست‌پذیری در نواحی شهری ارومیه بر اساس شاخص‌های موثر در تعیین زیست‌پذیری است. لذا، برای رسیدن به این هدف، محاسبات مربوط به نه شاخص موثر در زیست‌پذیری بر اساس فرایند مدل تحلیل عاملی- فرایند تحلیل شبکه و با استفاده از نرم‌افزارهای excel، spss، matlab وgis انجام شده است. مرحله‌ اول از مدل دو مرحله‌ای f'anp شامل اجرای مدل تحلیل عاملی است که شاخص‌ها در چهار عامل دسته‌بندی شده است. مرحله‌ دوم، اجرای مدل فرایند تحلیل شبکه و به‌تبع آن تشکیل ماتریس‌های مربوط به مدل شبکه‌ای را شامل می‌شود. نتایج حاصل از تلفیق شاخص‌ها بر اساس روش حسابی بیانگر آن است که 9 درصد از مساحت نواحی در پهنه‌ زیست‌پذیری خیلی کم، 38 درصد در زیست‌پذیری کم، 25 درصد در زیست‌پذیری متوسط، 13 درصد در زیست‌پذیری زیاد و 15 درصد در پهنه‌ زیست‌پذیری خیلی زیاد قرار دارد.