آمایش سرزمین منطقه حفاظت شده ارسباران

منطقه حفاظت شده ارسباران ، منطقه ای کوهستانی و مرتفع است . این منطقه دارای شکلهای متنوعی از ارتفاعات ، دره های عمیق ، دامنه های بلند و پرشیب ، اراضی جنگلی و مراتع کوهستانی است . علاوه بر سیمای طبیعی منطقه ، قسمتهائی از آن تحت تاثیر فعالیتهای دامداری و کشاورزی ، طبیعت دگرگون یافته داشته و در نتیجه جنگلها و مراتع تنک و اراضی مزروعی و روستا ، بخشهای تغییرشکل یافته منطقه را تشکیل می دهند . پوشش گیاهی نسبت به کمربندهای ارتفاعی و میزان بارندگی ، سیمای متفاوتی پیدا می کند و تنوع گونه های گیاهی زیاد بوده که حدود 775 گونه گیاهی در منطقه شناسائی شده است . این منطقه از نظر تنوع گونه های حیات وحش به ویژه در ارتباط با گونه های معرف قفقاز و کوههای پوشیده از جنگلها و درختزارهای اروپا بسیار غنی است . غنای طبیعی این منطقه از نظر حیات وحش آن را به زیستگاه باارزشی در میان شبکه مناطق چهارگانه سازمان حفاظت محیط زیست تبدیل کرده است . تبدیل اراضی جنگلی به زمینهای زراعی ، قطع درختان جهت مصارف سوخت،دامداری متحرک و تخلف در شکار از فعالیتهای تخریبی منطقه بشمار می روند . در فرآیند آمایش سرزمین منطقه ، منابع اکولوژیکی شناسایی شدند ، سپس تجزیه و تحلیل و جمع بندی گردیدند و در نتیجه آن 365 اکوسیستم خرد مشخص گردید . سپس از نظر توان اکولوژیکی برای استفاده های کشت و کار ، جنگلداری ، مرتعداری، توریسم گسترده و حفاظت ارزیابی شدند و با تلفیق توان اکولوژیکی و نیاز اقتصادی - اجتماعی سرزمین ، منطقه آمایش گردید . در نتیجه از کل مساحت منطقه (78580 هکتار)84/3 درصد به زراعت آبی ، 41/0 درصد به زراعت دیم ، 37/6 درصد به مرتعداری ، 30/15 درصد به جنگل اجتماعی ، 35/5 درصد به جنگل حمایتی ،37/3 درصد به توریسم گسترده و 36/65 درصد به حفاظت تعلق گرفت .