بررسی تطبیقی تاثیر ویژگی‌‌های خرده‌اقلیم در الگوی رفتارهای شهری نمونه موردی: فضاهای شهری یزد (اقلیم گرم ‌و ‌خشک) و فومن (اقلیم معتدل‌ و ‌مرطوب)

شرایط سخت اقلیمی از اصلی‌ترین عوامل محدودکننده رفتارهای شهری است. بر این اساس، طراحان محیط می‌کوشند با نزدیک‌‌کردن خرده‌اقلیم‌ها به منطقه آسایش، فضاهای شهری را برای دامنه گسترده‌ای از رفتارها در طیف وسیعی از زمان‌ها قابل استفاده کنند.هدف این پژوهش، بررسی تاثیرات خرده‌اقلیم در الگوهای رفتاری و بررسی و اکتشاف راهکارهای تعدیل شرایط سخت اقلیمی در معماری و شهرسازی بومی است. در این تحقیق مطالعه تطبیقی الگوهای رفتاری استفاده‌کنندگان فضا در دو اقلیم گرم ‌و ‌خشک (یزد) و معتدل‌ و مرطوب (فومن) صورت گرفته است. برداشت الگوهای رفتاری با استفاده از روش مشاهده (عکس‌برداری زمان‌بندی‌شده) و تحلیل از طریق روش تحلیل مکانی محقق شده است.نتایج نشان می‌دهد ویژگی‌های اقلیمی هم در گونه فعالیت‌های شهری و هم در چرخه‌های زمانی بروز آن‌ها تاثیرگذارند. شرایط اقلیمی سخت، رفتارهای شهری را به فعالیت‌های ضروری محدود کرده است و فضا را صرفاً عبوری می‌کند. چنین شرایطی اجازه بروز دامنه وسیعی از فعالیت‌های اختیاری و اجتماعی را نمی‌دهد. در الگوهای فرمی- فضایی تاریخی ایران در راستای تعدیل شرایط سخت اقلیمی از ابزارهای کالبدی- فضایی همچون تراکم ساختمانی، محصوریت، سطح اشغال، میزان عقب‌نشینی در همکف و طبقات، جنس مصالح و میزان سبزینگی فضا استفاده شده است.