شبیه‌سازی عددی تخلیه فاضلاب چالوس به دریای خزر با استفاده از آتفال

شهرهای ساحلی به دلیل امکان بهره‌برداری از دریا و جذب گردشگران از موقعیت ویژه‌ای برخوردارند. یافتن روش‌های مفید دفع فاضلاب با هزینه کمتر و بازده بیشتر، همچنین قابل ارتقا از لحاظ ظرفیتی در شهرهای ساحلی اهمیت بالایی دارد. از جمله روش‌های شناخته‌شده برای دفع فاضلاب در شهرهای ساحلی استفاده از آتفال است. در این روش فاضلاب پس از تصفیه اولیه به وسیله لوله‌هایی در فاصله دور از ساحل در کف دریا در چند نقطه با سیستم پخشاننده تخلیه می‌شود. سیستم آتفال معمولاً شامل تونل یا لوله انتقال، لوله پخشاننده، لوله‌های خروجی عمودی، پورت‌ها و نازل‌ها یا هوادم‌هاست. در این سیستم اساس و مبنای عمل، رقیق‌سازی فاضلاب است، به طوری که مشکلاتی را برای محیط‌زیست منطقه فراهم نیاورد. برای طراحی این سیستم به اطلاعاتی مانند دبی فاضلاب، جهت و مقدار جریانات دریایی در زمان‌های مختلف، چگالی و لایه‌بندی درجه حرارت و شوری آب دریا در فصول مختلف سال، میزان آلودگی‌های شیمیایی، فیزیکی و میکروبی فاضلاب و میزان مجاز آن‌ها در آب دریا به خصوص در مناطق شناگری و توپوگرافی منطقه نیاز است. در این تحقیق به کارگیری آتفال به‌منزله سیستم تخلیه فاضلاب به دریا در چالوس که در مجاورت سواحل جنوبی دریای خزر قرار گرفته، از نظر زیست‌محیطی ارزیابی شده است. با استفاده از مدل کورمیکس عملکرد آتفال شبیه‌سازی‌شده، نحوه ترقیق و از بین رفتن آلودگی‌ها در منطقه تخلیه و سرنوشت فاضلاب رقیق‌شده در فواصل دور بررسی شده است. طراحی برای بحرانی‌ترین حالت از نظر لایه‌بندی چگالی و سرعت جریانات دریایی صورت گرفت و برای موارد دیگر نیز کنترل شد. نتایج نشان داد که به کارگیری آتفال به‌منزله سیستم تخلیه فاضلاب به دریا در چالوس با در نظر گرفتن برخی ملاحظات مانند تصفیه مقدماتی پیش از تخلیه، گزینه‌ای مطلوب است. همچنین، نتایج نشان داد که استفاده از آتفال موجب رفع مشکلات زیست‌محیطی دفع فاضلاب شده است.