ارتقای ارزیابی آثار توسعه با تیوری دمپستر- شیفر (مطالعه موردی: شهرستان بینالود- خراسان رضوی)

عدم قطعیت در شرایطی که شناخت و آگاهی از حوادث آینده بسیار ناچیز است یا وجود ندارد و امکان تصمیم‌‌گیری صریح و دقیق در این شرایط کم است پدید می‌‌آید. تیوری اعتقاد (دمپستر- شیفر) روشی جدید برای تصمیم‌‌گیری است که تحت شرایط عدم قطعیت در ارزیابی آثار محیط‌‌زیستی وقتی با داده‌‌های ناکافی، مبهم و نادقیق مواجهه می‌‌شویم استفاده می‌شود. این تیوری چارچوبی ریاضی برای توصیف داده‌‌های ناقص و ناکافی ارایه می‌‌دهد. داده‌‌ها و نقشه‌‌های عوامل موثر‌‌ در توسعه گردشگری در تحقیق حاضر با مراجعه به نهادهای مربوط و شرکت‌‌های خصوصی جمع‌‌آوری و به فرمت رستری تبدیل شدند. سپس، فازی‌‌سازی نقشه‌‌های رستری با توجه به قابلیت یا عدم قابلیت بوم‌‌شناسی‌‌شان برای تفرج در ارزیابی آثار توسعه توریسم و اکوتوریسم پیشنهادی برای منطقه مورد مطالعه انجام و در مرحله بعد هر یک از نقشه‌‌ها به رویه اعتقاد معرفی شد. پس از واردکردن تمام اطلاعات، فرایند همه شواهد را بر پایه فرضیه‌‌های اصولی (مناسب، نامناسب، مناسب- نامناسب) تفکیک و برای ایجاد سه تصویر اعتقاد، مقبولیت و فواصل اعتقاد ترکیب کرد. همچنین، تصویر ارزیابی آثار تفرجی منطقه با استفاده از روش فازی و ارزیابی چندمعیاره تهیه و با تصویر اعتقاد مقایسه شد. نتایج نشان داد که رویه اعتقاد یک نتیجه با قابلیت اطمینان بیشتر برای توسعه گردشگری و ارزیابی آثار آن ارایه داده است. توصیف هم‌‌زمان آنچه می‌‌دانیم و نمی‌‌دانیم به ما امکان می‌‌دهد تا ریسک نسبی تصمیماتی را که درباره منابع می‌‌گیریم درک کنیم. مزیت دیگر توصیف متغیرها به‌منزله بلیف این است که امکان مشارکت انواع مختلف اطلاعات کارشناسی، مفاهیم نقل‌شده از زمان گذشته تا حال، احتمالات و داده‌های ماهواره‌‌‌ای طبقه‌‌بندی‌شده و دیگر داده‌‌ها را فراهم می‌‌کند.