تاثیر خشکسالی زاینده رود بر تعاملات اجتماعی و فضاهای جمعی در شهر اصفهان

رودخانه زاینده رود در کنار فواید اقتصادی و فرهنگی برای شهر اصفهان، سبب ایجاد حوزه ای عمومی برای گسترش تعاملات اجتماعی انسان ها با یکدیگر گردیده است. رودخانه زاینده رود علاوه بر اینکه فضایی تفریحی و محلی برای گذران اوقات فراغت محسوب می شود؛ جایگاه ویژه ای را در هویت شهریِ شهروندان اصفهانی به خود اختصاص داده است. این رود بخشی از هویت اصلی شهر اصفهان را شکل می بخشد، که این مساله را می توان با توجه به علایم و نمادهای مختلفی که در سطح شهر اصفهان قابل مشاهده است که هر کدام نشانه ای از زاینده رود را با خود به همراه دارد، حس نمود. تحقیق حاضر با هدف بررسی نقش رودخانه زاینده رود و فضاهای عمومی اطراف آن در تعاملات اجتماعی شهروندان اصفهانی و تعیین نقش خشکی رودخانه در کاهش این تعاملات انجام شده است. تحقیق حاضر به شکل طولی و در دو مرحله قبل و بعد از خشکی آب رودخانه زاینده رود انجام شد که سعی شده برای کاهش اثر متغیرهای زمینه ای نمونه های انتخاب شده در هر دو مرحله به لحاظ سنی و جنسی با یکدیگر مشابهت داشته باشند. نتایج حاصل از مدل سازی معادلات ساختاری1 نشان می دهد ارزیابی پاسخگویان از کیفیت(کیفیت دسترسی، خدمات، عناصر زیبای شناختی و آسایش و امنیت) فضاهای اطراف رودخانه زاینده رود در میزان تعاملات آنها با یکدیگر تاثیر مثبت و معنی داری دارد. همچنین آزمون مقایسه میانگین ها نشان می دهد؛ نقش این فضاها در تعاملات اجتماعی مردان بیش از زنان می باشد، اما به لحاظ سنی تفاوت معنی داری مشاهده نگردید. همچنین نتایج تحقیق نشان می دهد خشکی آب رودخانه زاینده رود به طرز معنی داری میزان تعاملات اجتماعی را در بین شهروندان مراجعه کننده به این مکان کمتر نموده است.