ارزیابی ترکیب بهینه نیروگاه‌های کشور با لحاظ هزینه‌های زیست‌محیطی

در مقاله حاضر ترکیب بهینه تکنولوژی‌های تولید برق در کشور با در نظر گرفتن توسعه فناوری‌های مختلف نیروگاهی، تغییر قیمت سوخت‌‌های فسیلی و ملاحظات زیست‌محیطی تعیین می‌شود. بدین منظور با بهره‌گیری از مدل message، سیستم عرضه انرژی الکتریکی کشور برای افق زمانی 30 ساله از سال 2015 تا 2045 مدل‌سازی می‌شود. در این مدل کل هزینه‌های سیستم عرضه انرژی الکتریکی به منظور تامین تقاضای نهایی برق حداقل می‌شود. مدل طراحی‌شده می‌تواند به‌منزله ابزاری مناسب برای تسهیل فرایند برنامه‌ریزی میان‌مدت و درازمدت و تحلیل آثار توسعه فناوری‌های تجدیدپذیر و تولید پراکنده بر مصرف انرژی و انتشار گازهای گلخانه‌‌ای در بخش نیروگاهی کشور استفاده شود. نتایج اصلی مدل شامل روند بهینه کل ظرفیت مورد نیاز برای نصب و تولید ناویژه هر یک از نیروگا‌‌ه‌‌هاست. بر مبنای نتایج این مطالعه، سهم انرژی‌‌های تجدیدپذیر در تامین تقاضای برق در بلندمدت بین 10 تا 35 درصد خواهد بود. سهم فناوری‌های تولید پراکنده شامل موتورهای گازسوز، توربین‌‌های بادی و سلول‌‌های فوتوولتاییک نیز در کل تولید از حدود 4 درصد در ابتدای دوره به حدود 10 درصد در بلندمدت خواهد رسید. همچنین، در بهترین شرایط میزان مصرف انواع حامل‌‌های انرژی فسیلی در مقایسه با سناریوی ادامه روند کنونی در درازمدت تا 42 درصد کاهش می‌‌یابد. در این شرایط، به طور متوسط امکان کاهش انتشار دی اکسید کربن به میزان 25 میلیون تن در سال نیز وجود دارد. توسعه فناوری‌‌های انرژی‌های تجدیدپذیر در کنار توسعه نیروگاه‌‌های پیشرفته فسیلی تا سال 2045، متوسط میزان انتشار گازهای گلخانه‌‌ای به ازای واحد تولید برق را 30 تا 70 درصد در مقایسه با سال پایه کاهش ‌‌خواهد داد.