تاثیرپذیری شدت جزیره گرمایی شهری تهران از الگوهای همدیدی جو

جزیره گرمایی با تغییر مولفه‌های اقلیمی در شهرها موجب افزایش نسبی دمای شهرها در مقایسه با حومه آن‌ها می‌شود. در این پژوهش برای تحلیل تاثیرپذیری شدت جزیره گرمایی تهران، نخست 24 روز از سال 2006 انتخاب شد. سپس، مقادیر بیشینه و کمینه شدت جزیره گرمایی و ساعت رخداد آن‌ها برای روزهای مورد مطالعه با استفاده از داده‌های دمایی 14 ایستگاه هواشناسی محاسبه شدند. همچنین، وضعیت باد در ساعت‌های رخداد کمینه و بیشینه واکاوی شد. همچنین، پس از بررسی همخوانی شرایط سطح زمین و ترازهای جوی بالا با استفاده از نقشه‌های سطح دریا و تراز میانی جو و مولفه‌های مداری و نصف‌النهاری باد (به‌دست‌آمده از داده‌های مراکز ملی پیش‌بینی محیطی، مرکز ملی پژوهش جوی ایالات متحده) ارتباط بین شدت‌های جزیره گرمایی و شرایط همدیدی واکاوی شد. نتایج نشان دادند که در زمان حاکمیت شرایط پرفشاری به علت سکون هوا، شدت جزیره گرمایی افزایش می‌یابد؛ در حالی که در شرایط کم‌فشاری عکس این حالت رخ می‌دهد. همچنین، در نمونه‌های مورد بررسی، ناهماهنگی سامانه‌های فشاری با زمان رخداد بیشینه و کمینه جزیره گرمایی در فصل سرد سال در برخی از موارد به خوبی مشاهده می‌شود. این در حالی است که در دوره‌های گرم بین زمان بیشینه و کمینه این پدیده و حاکمیت مراکز فشار سطحی هماهنگی منظمی وجود دارد. همچنین، اختلاف شدت باد حومه با محدوده شهری ارتباط معنی‌داری با مقادیر بیشینه و کمینه جزیره گرمایی نشان می‌دهد؛ افزایش اختلاف سرعت باد حومه با نواحی شهری سبب افزایش شدت جزیره گرمایی و کاهش اختلاف سرعت باد و کاهش شدت جزیره گرمایی می‌شود.