بررسی آثار توسعه و پایداری زیست‌بوم منطقه هورامان با کاربرد مدل تخریب

امروزه بسیاری از دولت‌ها و کشورها در پی یافتن راهی برای رشد و پیشرفت بیشتر هستند. راهکارهایی که گاه به اسم توسعه، سبب‌ساز تخریب بسیاری از زیر‌ساخت‌های لازم جهت توسعه یک منطقه یا ناحیه در دراز مدت می‌شوند. از این‌رو می‌توان بیان کردکه دیدگاه رشد حداکثری و گمانه توسعه‌ به هر قیمتی در روزگار کنونی دیگر چندان قابل قبول و امکان پذیر نیست. در این پژوهش تلاش بر آن بود تا با استفاده از مدل تخریب به بررسی آثار رشد و توسعه بر محیط‌زیست منطقه هورامان پرداخته شود. در ابتدا برای مطالعه آثار توسعه بر محیط زیست منطقه‌، محدوده ناحیه هورامان (مرز سیاسی) به 140 شبکه 2500 هکتاری تقسیم شد. آسیب‌پذیری اکولوژیکی با استفاده از نقشه‌های شیب، ارتفاع، اقلیم، پوشش گیاهی و زیستگاه، محاسبه و طبقه‌بندی شد. در مرحله بعد با استفاده از نقشه‌ها‌ی توپوگرافی، کار میدانی، نظرهای کارشناسان و متخصصان و همچنین مشارکت افراد محلی، تعداد 24 عامل تخریب در کل منطقه شناسایی و شدت آنها تعیین شد. در نهایت با استفاده از جدول نهایی تخریب و وارد کردن مشخصه‌های مدل در نرم‌افزار excel، ضریب تخریب در هر یک از شبکه‌های کاری منطقه مورد محاسبه و تحلیل قرار گرفت. بدین ترتیب کلیه شبکه‌ها از نظر شدت و میزان تخریب با یکدیگر مقایسه شدند و کل منطقه به 3 پهنه‌ با توانایی توسعه بیشتر، نیازمند بازسازی و نیازمند اقدام‌های حفاظتی تقسیم شد. در مجموع، 1/47درصد از مساحت کل منطقه مستعد توسعه بیشتر، 6/50درصد نیازمند بازسازی و 1/2 درصد نیازمند اقدام‌های حفاظتی است.