هضم بی‌هوازی و تولید گاز متان از پسماندهای مرغداری

مقاله حاضر به بررسی تاثیر بار آلی و دما روی هضم بی‌هوازی پسماند حاصل از یک واحد مرغداری در شرایط دمایی میانه‌دوست پرداخته. در این تحقیق از هاضم بی‌هوازی در مقیاس آزمایشگاهی به حجم 70 لیتر و زمان اقامت 15 روز استفاده شد. در مرحله اول، بارگذاری‌های مختلف 1، 2، 5/2، 3، 5/3 و 4 کیلوگرم مواد آلی بر متر مکعب بر روز مورد بررسی قرار گرفت. میزان حذف جامدات آلی ورودی و مقدار گاز تولیدی در بارگذاری 3 کیلوگرم مواد آلی بر مترمکعب بر روز به بیشترین میزان، یعنی 72? حذف جامدات آلی و 8/44 لیتر گاز زیستی در روز رسید. درصد گاز متان موجود در بیوگاز در این بارگذاری در محدوده 53 % تا 2/70% و بازده گاز زیستی متان kg vs/ m312/0 محاسبه شد که با بارگذاری بیشتر، درصد حذف جامدات آلی، سرعت تولید گاز و بازده گاز متان کاهش یافت. در مرحله دوم آزمایش، تاثیر دماهای 25، 30 و c°34 بر بارگذاری بهینه به دست آمده از مرحله اوّل بررسی شد. بازده گاز متان در دمای30 و c° 25 در مقایسه با دمای c°34 کاهش یافت و به ترتیب به میزان m3/kgvs 96./ . و m3/kgvs055/0 رسید. درصد حذف جامدات آلی ورودی در دمای 30 درجه، 69% و در دمای c °25 با اندکی کاهش به 61% رسید. افزایش خاش (خواست اکسیژن شیمیایی) تا 4900 میلی‌گرم بر لیتر و کاهش ph تا 8/6، فعالیت راکتور را کاهش داد، و محدوده مناسب خاش 3500-700 میلی‌گرم بر لیتر وph مناسب تولید گاز در این هاضم 3/7 – 8 تعیین شد. با توجه به نتایج به دست آمده، این راکتور با بار آلی kgvs/m3.d 3 دمای c°34 توانایی تولید 8/44 لیتر گاز در روز را دارد که می‌توان از آن به عنوان منبع سوخت استفاده کرد.