استفاده از منطق فازی در مکان‌یابی محل‌های تغذیه مصنوعی آبخوان با تلفیق روشهای AHP و FTOPSIS

موفقیت طرحهای تغذیه مصنوعی مستلزم شناسایی مکان مناسب برای احداث طرح تغذیه است. استفاده از نظریه مجموعه فازی در مکان‌یابی پروژه‌ها، امکان استفاده از اطلاعات کیفی و غیر قطعی را به تصمیم‌گیر می‌دهد. براین اساس در تحقیقات جدید مکان‌یابی پروژه‌ها به روش تصمیم‌گیری چند معیاره با استفاده از منطق فازی مورد توجه قرار گرفته است. در این مقاله با رویکرد نو مکان‌یابی محل‌های تغذیه مصنوعی با استفاده از منطق فازی با ترکیب روشهای ftopsis و ahpدر محیط رستر نرم افزار gis انجام شده است. روش ftopsis یکی از روشهای تصمیم‌گیری چند معیاره است که با کاربرد منطق فازی در روش topsis توسعه یافته است. با انتخاب دشت شمیل و آشکارا به عنوان مطالعه موردی روش پیشنهادی، معیارهای شیب، هدایت الکتریکی، نیروی سیل‌خیزی، زمین شناسی، کاربری زمین و عمق آبهای زیرزمینی برای انتخاب محل‌های مناسب تغذیه مصنوعی مورد بررسی قرار گرفته است. با استفاده از منطق فازی نظر تصمیم‌گیر در قالب اعداد فازی مثلثی در وزن‌دهی به طبقات این معیارها اعمال شده است. برای اعتبار دهی به روش پیشنهادی نتایج آن با نتایج به‌دست آمده از روش ahp مقایسه شده است. نتایج نشان می‌دهد که استفاده از روشهای تصمیم‌گیری چند معیاره برای طراحی ساختار، ارزیابی و اولویت بندی گزینه‌های تصمیم و به‌کارگیری gis برای تجزیه و تحلیل حجم بالای داده‌های جغرافیایی در کنار منطق فازی به‌منظور استفاده از واژه‌های زبانی در قضاوت کارشناسانه ابزار کارامدی را برای مکان‌یابی محل‌های تغذیه مصنوعی فراهم می‌کند.