سیستمهای جمع آوری شیرابه در محلهای دفن مواد زاید جامد شهری

تولید شیرابه یکی از مشکلات اساسی محلهای دفن بهداشتی زباله می باشد . بررسی های به عمل آمده در کشورهای صنعتی نشان می دهد که منابع آب زیرزمینی و سطحی در اطراف محلهای دفن آلوده شده اند . کیفیت شیرابه در فرایندهای هوازی و بی هوازی شکل می گیرد . در طی فرایند هوازی که در مدت زمان کوتاهی انجام می گیرد مواد آلی به دی اکسید کربن ، آب و اسیدهای فرار تجزیه شده و در فرایندهای بی هوازی که شامل 3 فاز هستند مراحل تخمیر اسیدی و متانی صورت می گیرد و مواد آلی به متان و آب تبدیل می شوند . به منظور جلوگیری از نشت شیرابه به داخل منابع آب زیرزمینی ، باید از آسترهای طبیعی یا مصنوعی استفاده کرد .مکان دفن زباله بابل در منطقه انجلسی در 30 کیلومتری جنوب غربی بابل با شیب عمومی 14 درصد و مساحت چهار هکتار قرار دارد . عمر مکان دفن حدود چهار سال برای 136 تن زباله تولیدی بابل در روز محاسبه شده است . میزان شیرابه اولیه زباله با توجه به هفتاد درصد رطوبت و ظرفیت زباله معادل 0/6 cm/cm به حدود 8/11 متر مکعب در روز می رسد . تنش ناشی از بارهای زنده برابر 001492/0 کیلوگرم بر سانتیمتر مکعب بدست آمد که بسیار ناچیز است .سیستم زهکشی شیرابه در مکان دفن بابل از سه مولفه تشکیل شد : لایه با نفوذپذیری بالا k = 10 cm/sec به توان منفی 3 متشکل از سگندانه با ابعاد 16 تا 32 میلیمتر و ضخامت 30 سانتی متر که در رقوم تمام شده کف قرار می گیرند بدین ترتیب حدود 10500 متر مکعب سنگدانه برای 5/3 هکتار سطح ترانشه ها مورد نیاز است . سیستم جمع آوری شیرابه از لوله های بتنی عمدتا با قطر 15 سانتیمتر که در محل ساعت ده و ده دقیقه شکافهایی در آنها ایجاد شده است . در نهایت کف سازی ، از جنس خاک رس محل به ضخامت یک متر و کوبیدن آن به نحوی که ضریب هدایت هیدرولیکی آستر به 10 به توان منفی 7 cm/sec برسد .