بررسی جنبه های زیست محیطی ایستگاه انتقال مواد زائد جامد در شهر تهران

رشد جوامع شهری ، توسعه شهرنشینی ، پیدایش کلان شهرها و متعاقب آن افزایش میزان زایدات و زباله های شهری ، علاوه بر افزودن مشکلات شهری ،‌ تهدیدی جدی برای محیط زیست و بهداشت افراد جامعه می باشد که این مشکلات از یکسو ، و نیاز به ایستگاههای انتقال جهت تجمع موقت زباله از سوی دیگر سبب توجه به این مسئله را فراهم نموده است .هدف از این مطالعه بررسی جنبه های زیست محیطی ایستگاههای انتقال زباله در خصوص وضعیت میزان سر و صدا و شیرابه موجود در محوطه ایستگا ه ها ، همچنین پراکندگی بو و وضعیت سروصدا در زمان فعالیت ایستگاه ها در مناطق مسکونی بوده است . جهت انجام این اهداف ، ابتدا نمونه برداری و اندازه گیریهایی در هر ایستگاه صورت گرفت . علاوه بر آن جهت بررسی احتمالی اثرات آلودگی صوتی و بویایی به شهروندان ساکن در مناطق مذکور و همجوار با ایستگاههای انتقال ، پرسشنامه هایی نیز تهیه و تکمیل گردید . اهم نتایج نشان داد که سابقه سکونت اغلب ساکنین بیش از 5 سال بوده و 80% ساکنین از آلودگی صوتی ناشی از فعالیت استگاه ها به خصوص در شب رنج می برند و 85% ساکنین از آلودگی ناشی از انتشار بوی مواد زاید در محیط مسکونی آزار می بینند.تحقیقات نشان می دهد که امکانات بهداشتی موجود در ایستگاهها و لوازم ایمنی مانند ماسک در 90% ایستگاهها وجود ندارد .نتایج تحقیق حاکی از آن است که میزان آلودگی ناشی از شیرابه مواد در کف ایستگاهها که سرانجام به درون خاک و یا آب وارد می گردد . بسیار بالاتر از میزان استاندارد پیشنهادی سازمان حفاظت محیط زیست است . با نمونه برداری از شیرابه نیمه تریلر میزان میانگین ph , tds , bod , cod از کلیه ایستگاههای مورد مطالعه به ترتیب برابر 16744 ، 27522 ، 11/685 میلی گرم در لیتر و ph برابر 5/5 بوده است که در تمامی این موارد از حد استاندارد خروجی فاضلابها بیشتر می باشد.بر طبق تحقیقات انجام شده 98 درصد ایستگاه ها فاقد سیستم جمع آوری شیرابه مانند سپتیک بوده و برای جمع آوری شیرابه از چاه استفاده می شود . در 95 درصد ایستگاه ها به دلیل شستشوی ماشینهای حمل زایدات ، آب آلوده به راحتی در محوطه ایستگاه جاری و وارد جوی آب ، کانالها و خاک می شوند .